"အာ အဲ့ဆိုက်ေနာ္ပိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကညဘက္ဆို လမ္းမမွတ္မိဘူးဗ်"
"ဟုတ္ၿပီ ကိုယ့္ကိုေကာင္ေလးအိမ္လိပ္စာေပး။"
"ေရာ့ ဒီမွာအကို
ဟိုေလအကို႔နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲဟင္"
"......"
"အာ က်ေနာ့္ကိုကူညီထားတဲ့လူမို႔ နာမည္မသိထားရင္မေကာင္းဘူးေလ "
"ကိုယ္ဘာေျပာလို႔လဲ ေနာက္ၾကံဳမွႏႈတ္ဆက္တာေပါ့။ အခုေတာ့ျပန္ရေအာင္။ေမွာင္ေနၿပီ"
"ဟုတ္အကို"
Sehunကားေပၚအျမန္တက္လိုက္ရတယ္ အားးး ႐ွက္လိုက္တာ သူကလည္းနာမည္ေလးေျဖရမွာကို
တြန္႔တိုေနတယ္။
........
"ကဲ ေကာင္ေလးကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္ အေ႐ွ႕ကမင္းအိမ္မလား"
"ဟုတ္အကို ေက်းဇူးေနာ္ အိမ္ထဲဝင္အံုးမလား ေကာ္ဖီေလးျဖစ္ျဖစ္ဝင္ေသာက္အံုးေလ"
"ေတာ္ၿပီ ေနာက္မွေပါ့ ခုကိုယ့္ကိုအိမ္မွာထမင္းစားေစာင့္ေနေလာက္ၿပီ အျမန္ျပန္ရမယ္။"
"ဟုတ္ အားနာလိုက္တာ"
"ရတယ္ ကိုယ္သြားၿပီေကာင္ေလး"
ဟင္ အခုအကိုကငါ့ေခါင္းကိုပုတ္သြားတာလား
ဘာလို႔ရင္ထဲတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားတာလဲ။
"သားဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ အိမ္ထဲဝင္ေလ"
"ဟီး ပါး "
"ဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ ပါးအေစာႀကီးျပန္လာဖို႔မွာထား
တယ္မလား ဘာလို႔စကားနားမေထာင္တာလဲ။ ေစာနကေကာဘယ္သူလိုက္ပို႔တာလဲ ဟြန္းငယ္ ေျပာစမ္း"
"ပါးကလည္း hunကိုမဆူပါနဲ႔။ ဘာျဖစ္လာလဲမေမးဘူး
တန္းဆူတာဘဲ "
"အပိုမေျပာနဲ႔ ပါးေမးတာေျဖ"
"သား suhoနဲ႔တေနကုန္သြားလည္တယ္။ အျပန္ေရာက္ေတာ့ကားပ်က္ေရာ သားကလည္း ကားမျပင္တတ္ဘူးေလ။ ဖုန္းဆက္မယ္ဆိုေတာ့လည္း လိုင္းကမမိဘူး ။အာ့ခ်ိန္ေစာနကအကိုနဲ႔ေတြ႕တာ
သူကကားျပင္ေပးၿပီ အိမ္ထိလိုက္ပို႔တာ။
ဟြန္႔သားမွားလားေျပာ"
သားငယ္ေလးက ႏႈတ္ခမ္းခြၽန္ခြၽန္ၿပီးတခုမက်န္ျပန္ေျပာေနတာ ဒီကေတာ့စိတ္ေတြပူေနတာ သားငယ္ကေတာ့ကိုယ္ကပဲဆူခ်င္လို႔အျပစ္႐ွာေနသလိုလို
တကယ္လူကသာႀကီးေနတာစိတ္ကကေလးစိတ္ ခုလည္းစိတ္ဆိဳးသြားၿပီ။
part 5
Начните с самого начала
