MAZOŞİST KIZ

1.Bölüm

Merhabalar yeni bir kitapla karşınızdayım. Şahsen ben çok mutluyum. Çünkü sizlere acı çekip te sonunda mutluluğu bulan birinin hikayesini anlatacam.Bide şarkıyla okuyun öyle daha güzel. Ee o zaman hadi başlayalım...

Beril Yüzügüzel;

Yalnızdım yine.Bende sevmek istedim çok kez. Her seferinde üzülmek değildi belkide.İşte tam da burada başladı benim hikayemde. Sevmek ve sevilmekten ibaretti belki de...

Umudunu yitirmeyen bendim
Derler ya hani "Aşktan umut kesilmez" diye. İşte tam da bundan ibaretti bütün umudum...

İlk aşkımı,belki de o gün kaybetmeseydim herşey daha farklı olacaktı. Ne ben bir mazoşist olurdum, ne de o beni göklerden izlerdi...

Evet tam da konu bu. Ben kendime zarar vermekten zevk alan salağın tekiyim!!!

"Beril ile Mert" hep hayalimdi.Her gece uyumadan önce düşündüğüm tek şeydi. Kalbimde ki umut kırıntılarımdı.Ben çok mu istedim sanıyorsunuz Mert'in olmadığı bir Dünyayı seçmeyi?Ben de ağladım her gece. Yetmedi mazoşist olduğumu öğrendim. Artık kendime zarar vermekten zevk almaya başladım...

Kollarımı kesip kesip sahile indim.Yoldan geçenlerin bana garip bakışları canımı az mı yaktı?Artık alıştım sonsuzluğa,alıştım sessizliğe,alıştım acı çekmeye...

'Yeni birini sevemezsin' diye haykırıyor iç sesim. Soruyorum ona 'Niye?' diye.Verdiği tek cevap susmak oluyor.Sonra düşünüyorum ve bir karar veriyorum ' Bir daha kimseyi sevmeyeceğim' diye...

Biliyordum.Kimseyi Mert'i sevdiğim kadar sevmeyecektim.Ki zaten sevmiyorum da.

   Üç yıl ya üç yıl. Hiç mi unutmaz insan sevdiğini? Unutur.Peki ya ben,ben niye unutamıyordum onu.

  Sahile indim.Tam denizin karşısına oturdum. İstemiyordum yapmak ama hep karşıma çıkıyordu. Evet,farkında olmadan yerdeki cam parçasının yanına oturmuşum.

  Elime aldım yerde ki cam parçasını. Kolumun üzerine değdirdim.İlk önce çizikler attım. Daha sonra bastırarak geçtim o çiziklerin üzerinden. Kanım yavaş yavaş vücudumun dışına akıp gidiyordu.

  'Yapmayayım' diyorum ama yapıyorum. Etrafımda ki insanlar deli görmüşcesine bakıyorlardı. Ama yaklaşımları çok yanlıştı. Ben deli değildim ki, sadece mazoşisittim...

  Burukça gülümsedim. Ne kadar da çabuk kabullenmiştim öyle...

Evet arkadaşlar ilk bölümü bitirdim.Kısa oldu ama idare edin şimdilik.Çok mutluyum. Bu kitap evde yazmış olduğum bir kitaptır. Ama düşündüm ve wattpad e eklemeye karar verdim. Umarım beğenilir....

Hepinizi tanımasamda çok seviyorum. Heyecanla kalın diyorum...

yazarınız=mine baltaci