Mr. gay

Hoofdstuk 1 - The new boy

Met een zucht ga ik de klas binnen en ga aan een tafeltje zitten. Ik haal mijn pennenzak uit, die eerlijk gezegd bijna uit elkaar valt. Ik heb dat ding dan ook al mijn hele middelbaar. Dat verklaart best veel volgens mij. Even mezelf beschrijven. Ik ben dus Casper en ben 17 jaar. Ik ben zo een gelukskind dat in de zomer jarig is. Dat betekent geen school, vakantie en (meestal) lekker warm weer. Ik heb warrig bruin haar en ben best bleek. Ik mag dan vaak in de zon liggen, zo snel bruin ik niet en naar de winter toe ben ik weer een bleekscheet. Het doet me niet zoveel, want daardoor kan ik er mijn eigen stijl opncombineren en moet ik niet altijd te fleshi gaan. Geef toe, fluogroen op een bijna melkwitte huid is net een horrorfilm! Oh ja, dat is waar ook. Ik ben gay. Ik was 13 toen ik daar achter kwam. Steeds vaker begon ik te fantaseren over allerlei dingen die typisch zijn voor een jongen. Maar dan hoor je over meisjes te fantaseren en ik deed dat over jongens. Dat wond, nu trouwens nog steeds, me meer op dan over knappe meisjes denken. Julie merkte dat ik met iets zat en nam me mee om te praten. Ik zat al dagen te piekeren over hoe het kan dat ik over zulke dingen droomde en was blij dat ik het van mijn hart kon laten. Ik vertelde haar alles en pas toen het er allemaal uit was, besefte ik hoe dom ik was. Ze kon beginnen schreeuwen en van die dingen, maar ze lachte lief en omhelsde me. Met een bigsmile vertelde ze me dat ik waarschijnlijk gay ben en toen ik daar later dieper over nadacht gaf ik haar gelijk. Ik belde haar op en gaf het toe. Ze is onmiddellijk naar me toe gekomen toen ze hoorde dat ik eigenlijk aan het huilen was. Niet dat ik mezelf niet kon accepteren, maar ik was bang dat niemand me zou accepteren. Nu is Julie de enige die ervan weet. Die avond dat ze langskwam hebben we gewoon wat gepraat en films gekeken. Wat me echt getroost had. Ze behandelde me als normaal en deed alsof ik niet eens gay ben. Door haar leerde ik met mezelf omgaan en hier zit ik dan, in een saai en grijs klaslokaal om zodadelijk mijn eerste les van de dag te starten. Gelukkig doe ik dit vak graag. Geschiedenis heeft me altijd al geboeit. Julie daarentegen isbmeer voor die wetenschapsvakken zoals chemie en wiskunde. Geef mij maar meer de sociale en culturele vakken. Ondanks het verschil is zij echt mijn aller beste vriendin. Ze sleept me overal doorheen en komt altijd bij mij uithuilen als ze een gebroken hart heeft. Ze vertelt me alles sinds ik haar mijn grootste geheim heb verteld. Ik schrik als iemand zijn keel schraapt en daar staat een ietwat gebruinde jongen met prachtige, bruine ogen.

"Is deze plaats nog vrij?"vraagt de vreemde jongen met een vreemd accent. Ik knik zachtjes en kijk verlegen naar mijn boek. "Ik ben Pablo,"zegt hij even en haalt een schriftje uit en een perfecte etui. Ik bijt op mijn lip en kijk hem even aan. Zijn jukbeenderen steken lichtjes uit, maar dat maakt hem juist sexy.

"Ik ben Casper,"zeg ik erg verlegen en hij grinnikt even. Tja, ik kan nu eenmaal moeilijker overweg met jongens, omdat ik bang ben dat ze mij gaan haten als ze weten hoe het met mijn seksuele geaardheid zit.

"Mag ik met je mee kijken? Ik heb mijn boek nog niet,"zegt hij zachtjes en ik knik. Pas nu dringt het tot me door dat hij nieuw is. Sinds wanneer komt er een nieuweling midden in het schooljaar?

"Ja, sure,"zeg ik en glimlach eventjes. Ik lach mijn handboek van geschiedenis tussen ons in. "Mag ik weten waarom je eigenlijk midden in het schooljaar hier op mijn school binnenvalt?"vraag ik en hij lacht zachtjes. Even kauwt hij op zijn balpen alsof hij nadenkt over wat hij zal zeggen. Damn, als hij zo zit te kauwen wil ik niet weten over wat ik deze nacht in bed zal dromen.

"Ik ben verhuisd,"zegt hij dan maar en staart naar het bord als de leerkracht binnen komt. Er steekt dus duidelijk meer achter, anders zou hij er niet zolang over nagedacht hebben en dan lekker droog en kort antwoord geven.

"Ehm, je kent me nog maar net, maar ehm als er iets is, ben je altijd welkom,"zeg ik lief en hij kijkt me met fonkelende ogen aan.

"Dat is leuk om te weten. Ik ken hier niemand, behalve jou dan,"zegt hij en ik glimlach breed. Diep vanbinnen voel ik me gloeien aangezien ik hem toch een beetje warmte heb geschonken. "Maar ik denk dat ik sneller iemand buiten school nodig heb dan op school." Oké, die zag ik niet aankomen.

"Buiten school ben je ook welkom,"probeer ik nog. Stiekem wil ik hem mijn nummer en adres geven, maar is dat niet iets te opvallend? Hij schudt zachtjes zijn hoofd en reageert er verder niet op. Wat zou er toch zijn dat deze lekkere nieuweling voor me achterhoud?

Dat was dan mijn eerste hoofdstuk! Hopelijk vinden jullie het al leuk!

Wat denken jullie trouwens dat Pablo achterhoudt voor Casper?

Please comment, vote and follow