Παγιδευμένος

Τα μάτια

"Για μενα;" ειπε και για λιγο τρομοκρατήθηκα. Στο άκουσμα αυτών των λέξεων τη μια δίπλα στην αλλη. "Λοιπον, ξεκινάς αυριο στις 8. Το γραφείο σου ειναι εκει πέρα." Ειπε και έδειξε ενα γυάλινο κουβούκλιο δίπλα στο δικό του γραφείο. Θα δουλεύω μαζι του μαζι του;; Αυτο θα μπορουσε να με διευκολύνει πολυ.. "Μην αργήσεις. Επισης, σημερα στις 8 θα βγούμε για δείπνο σε ενα εστιατόριο της περιοχής. Θα σε πάρω με το αμάξι τοτε απο το σπίτι σου. Θελω να συζητήσουμε κάποια πράγματα για την επιχείρηση."

Και δεν μπορει να το κανει τωρα ας πουμε; Ομως δεν πειραζει.. θα τον εχω στριμωγμένο.

"Φυσικα." Ειπα και με μια σύντομη συζήτηση με έδιωξε.

Περίεργος. Αλλα Οχι δολοφόνος. Ομως θα δείξει..

-

Η ωρα 7:00 εχω μια ωρα να βαφτω και να ντυθώ. Εχω ηδη κανει μπανιο με πολλα αρώματα και εχω φτιαξει τα μαλλια μου ελαφριές μπούκλες. Δεν λεω να ειμαι πολυ περιποιημένη ουτε και απεριποίητη φυσικα. Επαγγελματικό ραντεβου ειναι ετσι κι αλλιώς.

Αποφάσισα να βαλλω ενα μπορντό φόρεμα, στέρνο στο πάνω μέρος με πανικός που γλείφουν τα χερια μεχρι χαμηλά και ανοιχτή πλάτη. Προς τα κατω ανοιγει ελαφρά και ειναι πιο αέρινο. Καλο φαίνεται. Βαφομαι ελαφρά και βάζω ενα μπορντό κραγιόν. Μια χαρα πρεπει να ειμαι. Φοραω και λίγη κολωνια και περιμενω.

Στις οκτώ ακριβώς χτυπά το κουδούνι μου. Ανοίγω αμέσως, ειναι πολυ περίεργος και δεν θελω να ξεκινήσουμε
Άσχημα.

"Καλησπέρα." Λεω επίσημα.

"Γεια σας δις Ξαβιέ. Ακολουθήστε με." Ειπε και με αφησε να τον ακολουθήσω. Ηταν πραγματικά.. υπέροχος. Δεν εχω ξαναδεί πιο όμορφο άντρα στη χωη μου. Φορούσε ενα γκρι κοστούμι, παπιγιόν αλλα του ταίριαζε υπέροχα.

Φτάσαμε στο αμάξι και μας άνοιξε τη πέρα του ο Τζειμς ο οποίος γούρλωσε τα ματια οταν με ειδε. Ενιωσα λιγο.. άσχημα. Θεέ μου οι άντρες. Μπαίνω μέσα και λιγο πριν κλείσει τη πορτα ο Τζειμς ψιθυρίζει στο αυτι μου "εισαι πολυ όμορφη Σοφι." . Μάλιστα..

Ξεκινάμε και ο Ίθαν κάθεται δίπλα μου. Μια γρηγορα έρευνα στο χώρο και τιποτα περίεργο. Ολα καθαρά και τακτοποιημένα. Ηθελα πολυ ομως να ανοίξω το ντουλαπάκι. Πως ομως;