Forbidden Love [Completed]

Where Am I?

"Toyo ka ba? Hindi mo ba naaalala? May sinagip kang isang batang nasa gitna ng daan, pero sa kasamaang palad. Naabutan ka pa rin ng karwaheng papasalubong sa inyo ng bata. Tapos nabagok yang ulo mo." napakamot ako sa batok ko. Eh, panong? Oo nga pala! Si daddy! Hindi bata yung sinagip ko noh! Yung tatay ko, I mean tatay namin!

Napayuko ako, gusto ko ng umiyak. Fufufufu. Wala na akong naiintindihan, unang-una, panu ako napunta dito? Tapos, panu naging Jackson ang pangalan ko? Tapos panu naging Olivier ang pangalan ng kuya ko? Tapos, bakit ako nakacullotes at robe? Waaaah! Gusto ko na maglaho! Sagutin nyo na ang mga tanong ko! Asan na ba ang daddy ko? Fufufu. T.T

"Huy, Jackson. Okay ka lang ba?" hinawakan ni Kuya ang kanang balikat ko.

Hindi ako okay noh! Hindi ba halatang naguguluhan ako! Ampf!

"Asan ba kasi ako?" ang sagot ko habang inaangat ult ang ulo ko para makaharap si Kuya.

"Andito ka ngayon sa Infirmary. Grabe ha, apat na araw ka kayang nakaratay dito." sabay smirk. Ano?! Apat na araw akong tulog?

"Ano ibig mong sabihin?"

"Diba nga may sinagip kang bata?" nag-nod ako tapos nagpatuloy sya. "Eh, nasagip mo yung bata, medyo nagalusan lang. Pero yun nga, naabutan ka pa rin ng karwaheng kumakaripas sa daan."

"Ganun ba? Eh anong lugar ba 'to?" ako.

"Dude, tss. Malala nga talaga ang tama sa ulo mo. Andito ka sa Canai. Gets mo na?" satsat naman nitong si Olivier.

"Hindi nga, eh panu ko maiintindihan, eh wala man lang akong naaalalang mga bagay-bagay tungkol dito sa lugar na 'to. Sa pagkakaalam ko, Daniel John Ford Padilla ang pangalan ko normal ang buhay ko. Nakatira ako sa Pilipinas. Mayaman, komportable, masagana, tapo---" he cut me off.

"Tsss. Na-amnesia ka na siguro."

"Bakit ayaw mo maniwala?" ako.

"Eh, ang pangalan mo naman kasi ay Jackson Lee. Isa kang hunter, galing sa mahirap na pamilya na nakatira sa Trekking Mountain. Saan ba yang pinagsasabi mong Pilipinas? Wala 'yan dito noh! Nanaginip ka lang siguro. Ulila ka, napadpad ka dito dahil wala kang mapasukan at wala ng pwedeng bumuhay sayo. Eh, bago ka nga naaksidente eh nag-aral ka pang maging archer. Pshing!" tapos nag-act sya na parang nag-shushoot ng arrow. Hanep naman ng info ko. Trekking mountain? San yun? Mahirap? Sino? Ako? Ano pinagsasabi nito. Tss.

"Tapos?" tanong ko.

"Yun lang." then he shrugged his shoulders. "Sige, Bro. Punta lang akong training camp. May training pa tayo eh. Kaw rin, sumunod ka na. Ipakita mo na yang mukha mo kay Chief, siguradong matutuwa yun." tapos nagsmirk sya at ngumiti. Aalis na sana sya, pero pinigilan ko.

"Sige, sig-- Teka teks! Ikaw na mismo may sabing may amnesia ako, diba?"  sabi ko sa kanya while grabbing his left arm.