Kolejne lata mijały a rodzina Suarrinez trwała w tym trudnym dla nich momencie. Ten moment trwał już blisko 14 lat. Juan ciężko pracował, aby utrzymać rodzinę zwlaszcza, że Ángela wymagała stałej opieki. Nadszedł dzień, gdy te monotonne lecz piekielnie ważne czynności zaczęły nabierać nieco żywszego tempa. Jak już wspomniałam wcześniej Juan tuż po narodzinach zaczął szukać chirurga . Znalazł. Trwało to 14 długich lat. Za swoje oszczędności na czarną godzinę . Uznał , że tamta chwila właśnie taką była . Jadąc do lekarza cała rodzina była pełna nadzieji jednak To światełko w tunelu szybko zgasło . Doktor Sergio Nerwaz nie dawał szans młodej Ángeli . Po powrocie do domu atmosferę była bardzo napięta oboje rodzice byli skłonni płakać do końca życia , ale Nie mogli pozwolić sobie na tą czynność . Nie mogli pozwolić , aby ich córka również się załamała. Nadszedł kolejny dzień.Dziewczyna obudziła się jako pierwsza z domowników i jak co ranek próbowała poruszyć nogami . Mimo iż wykonywała próby nikt nie miał o tym pojęcia . Ángela była to dziewczyna z pozoru szara i delikatna. Jednak nie była to do końca prawda. Była to osoba bardzo silna mimo ,że jej budowa na to nie wskazywała . Była blada i bardzo chuda . Gdy już wszystko wydawało się stracone nasza ,,wojowniczka,, poruszyła dużym palcem u lewej nogi. Ze szczęścia zaczęła krzyczec. Rodzice przybiegli najszybciej jak mogli . Zastali tam zaplakaną 14 latkę . Nie mieli pojęcia co się wydarzyło . Gdy już o wszystkim powiedziała. Nie wierzyli . Najzwyklej nie wierzyli . Uznali, że przewidzialo jej się to. Ale dziewczyna nie dala sobie tego wmowic . Poprosiła , aby zostali i się sami przekonali . Próbowała co najmniej kilkadziesiąt razy . Gdy już i ona zaczęła wątpić w to , że jej się uda palec się ruszył. Wszyscy przecierali oczy ...
