Part 1.

105 17 5
                                    


Ξύπνησα το πρωί και το κεφάλι μου ήταν πιο βαρύ από ποτέ.
Προσπάθησα να σηκωθώ, αλλά δεν ένιωθα τα πόδια μου.
Πονουσα παντού. Ο πόνος αυτός γινόταν όλο και πιο χειρότερος. Από τα πόδια ανεβαίνει στην κοιλιά και κατέληγε στην καρδιά.
Από το κεφάλι, κατέβαινε στον λαιμό και έφτανε πάλι στην καρδιά.
Πονούσε τόσο.

"Μη τα παρατάς Μαρία. "
Ψιθύρισα στον εαυτό μου. Σηκώθηκα, πάτησα στα πόδια μου.
Κατευθύνθηκα στο μπάνιο, μόλις κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη κοκαλωσα στην θέα που είχα μπροστά μου.
Τα μάτια μου πρισμενα, τα μαλλιά μου ανακατεμένα και το πρόσωπο μου μαύρο από την μάσκαρα που είχε τρέξει χθες βράδυ.

Μόνο που μου έρχεται στο μυαλό τι συνέβη χθες, καταρρέω ξανά.
Πιαστηκα από τον νιπτήρα για να έχω ισορροπία.

"Γιατι; γιατί σε μενα; τι του έκανα;"
Από τον απαλό τόνο που είχα,κατέληξα να ουρλιάζω.

"Δε μπορεί, όχι σε μενα" υπενθυμίζω στον εαυτό μου κάθε δευτερόλεπτο που περνάει πως όλα αυτά που έγιναν ήταν ψέμα..

"Μαρία! Μαρία! " ερχεται η μάμα μου από πάνω μου.
Μου σκουπίσει τα δάκρυα, και προσπαθεί να με ηρεμήσει.
Ξέρει..

"Μαμά..."προσπαθώ να μιλήσω αλλά δεν μπορώ..

"Σςςς..ηρέμησε..είναι εντάξει.."

"Όχι μαμά. Δεν είναι εντάξει. Μαμά, πονάει. Δε φεύγει. Κάν'το να φύγει. "

"Ηρέμησε..ηρέμησε και πες μου τι έγινε χθες.."

Έπρεπε να της πω. Δεν έχω μιλήσει σε κανέναν για αυτό που έγινε. Πρέπει να της πω. Είναι η μόνη που εμπιστεύομαι.

"Βγήκαμε μεγάλη παρέα, και με πήρε να πάμε μια.βολτα να μιλήσουμε. Μου είπε πως άρχισε να του αρέσει η Έλενα, πως βγαίνουν και πως θέλει να τελειώσει όλο αυτό που γινόταν μεταξύ μας..έφυγε..δεν τον πίστεψα νόμιζα πως μου κάνει πλάκα..πήγα σπίτι του..και..και τους είδα μαζί..αγκαλιά, γυμνους, στον καναπέ του..εκεί που τα βράδια κοιμομασταν αγκαλιά, τώρα κοιμάται μαζί της..Μαμά, με την Έλενα..Η Έλενα με είχε βοηθήσει να τα βρω μαζί του στον τελευταίο μας καυγά πριν από τον χθεσινό..Η Έλενα που μου έχει σταθεί τόσο πολύ, όσο κανείς άλλος πότε δεν έχει. "
Όλη την ώρα κλαίω..δεν μπορώ να πιστέψω πως έκανε κάτι τέτοιο.
Με το αγόρι μου.
Ήταν πραγματικά η μόνη κοπέλα που με καταλαβαίνε, που πάντοτε με συμβούλευε στο τι να κάνω με εκείνον.
Ήταν τόσο αληθινή φίλη που δεν πίστευα πως θα μπορούσε να γίνει τόσο ψεύτικη.

Σημειωση:

Λοιπόν Γειά σαααας!
Είναι η πρώτη 'ιστορία' που κάνω.
Ελπίζω να με υποστηρίξετε, και να με βοηθήσετε να κάνω ότι καλύτερο μπορώ.
Μαρεσει πολύ να γράφω ιστορίες και εύχομαι σε εσας να αρέσουν αυτά που γραφω♥

Αυτά προς το παρόν!
Αν δω πως την παρ ακολουθούν πολλά άτομα, θα βάζω συχνά και μεγάλα παρτ! ♥

I Need You.Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz