"Ay ben onu içimden söylemedim mi?" dedim ellerimle yüzümü kapatarak.

"Keşke içinden söyleseydin"dedi eren gülerek.

"Üf!"dedim rezil olmuş hissiyatı ile.

"Sen şuraya otur ben geliyorum"dedi eren yerdeki minderi göstererek.

Kafamı sallayıp eren'in gösterdiği yere oturdum.

Biraz zaman geçtikten sonra yanımda ki gölge ile eren'in geldiğini anlayıp yanımda ki beden'e döndüm.

Dönmez olsaydım yanımda ki gölge'nin sahibi Alaz'mış!

Ayağa kalkıp gidicektim ki bileğimden tutulmam ile arkamı döndüm.

"Biraz konuşabilirmiyiz?"dedi alaz pişmanlık ile.

"Hayır!"dedim bileğimi elinden çekmeye çalışarak.

"Lütfen!"dedi alaz ısrarla.

"Sadece beş dakika"dedim kalktığım yere oturarak.

"Tamam"dedi alaz kafasını sallayarak.

Ellerimle oynayıp alaz'ın konuşmasını bekledim.

"Ben senden özür dilerim"dedi alaz sesine karışan pişmanlıkla.

"Bak biliyorum ön yargılı davranmamalıydım"dedi alaz tekrardan.

"Sen böyle diyince bana söylediklerin, yaptıkların geçmiyor"dedim sinirle.

"Biliyorum eşşeklik yaptım ama pişmanım"dedi alaz.

"Lütfen beni de affet diğerleri gibi olalım"dedi alaz tekrardan.

"Bilmiyorum yaptıkların ağır şeylerdi hemen geçmiyor"dedim omuz silkerek.

" Lütfen"dedi alaz yalvaran ses tonuyla.

"İstediklerimi yaparsan neden olmasın" dedim sinsice sırıtarak.

"Tamam"dedi gülerek.

"Sarılabilirmiyim?"dedi alaz bana dönerek.

"Bilmem ki"dedim kararsızlıkla.

"Bunu tamam olarak anlıyorum"dedi alaz bana sarılarak.

Biraz daha sarıldıktan sonra beraber otel'e doğru ilerlemeye başlamıştık.

(....)

Odama girip kendimi direk ılık bir duşa attım. Duştan sonra bakım yapıp saçlarımı kuruttum.

Yanımda getirdiğim eşofman ve crop'u da giyip aynadan kendime baktım.

Güzel olmuştu.

Saçlarımı da toplayıp akşam yemeğine indim, masada sadece bir kaç kişi eksikti.

Toprak abi ve Polat abin'in arasında oturuyordum. Karşımda da baran abim ve alaz vardı.

Diğerleri de gelince yemeğe başlamıştık, kimse konuşmuyordu sessiz geçiyordu yemek saati.

Yemekler yenildikten sonra biraz dışarıda tur atmaya karar vermiştik.

Odaya çıkıp ceketimi giyip geri aşağıya indim. Abim gilin yanına geldiğimde beraber otelden çıktık.

Karşı mağazda ki, mankenin üzerinde olan elbise dikkatimi çektiğinde Baran abimin kolunu dürtüp bana bakmasını sağladım.

"Abi şu elbiseyi çok beğendim"dedim mankenin üzerindeki elbiseyi gösterterek.

"Beğendiysen alalım abicim"dedi abim beni mağazaya doğru ilerleterek.

Diğerleri de arkamızda geliyorlardı.

AŞİRET AİLEM'Arel'حيث تعيش القصص. اكتشف الآن