Bizi bir araya getiren ihanetti. Biz ihanete uğramış iki kişiydik.
O ve ben ya intikam alacaktık yada derin bir sessizliğe mahkum olacaktık...
"Sence intikam almalı mıyız"
"Biz onlar kadar kötü değiliz ki ama onlara bir ders vermek isterdim"
" O...
HELLÖÖ NASILSINIZ?? EEE VAR MI DEDİKODU ANLATIN BAKEMM. NEYSE 2024 GİRDİK DÜN BUGÜNÜN AYNISI. YENİ YIL SİZE ŞANS MUTLULUK SAĞLIK GETİRSİN VE UMARIM ŞEHİTSİZ BİR YIL OLUR🥺 🥺 .FAZLA UZATMADAN BÖLÜME GEÇELİM.
✨✨✨
BABA...
Gözlerimi açtığımda beyaz tavanla karşılaştım. Kolumda serum vardı, serumu hızlı çıkartıp odadan dışarı doğru adımladım. Gördüğüm ilk hemşireye gelen Askerin nerede olduğunu sordum.
"Betül hemşire gelen Asker nerede"
"Hocam iyi misiniz"
" Sonra Betül sonra, Nerde dedim gelen Asker"
"Kemal hoca ameliyatını yapıyor şu an, ameliyat başlayalı yaklaşık 3 saat oldu" dedi Betül hemşire.
Başım hâlâ dönüyordu, ama dinlemenin zamanı değildi. Koşarak ameliyathanenin olduğu kata gittim. Barını görmemle ikinci bir şok yaşadım, üzerinde Askeri üniforma vardı. Babamı getiren oydu ve ne olduğunu o biliyordu.
Barın beni görmüştü, ikimiz de aynı anda birbirimize doğru adımladık tam orta yerde buluştuğumuzda konuşan ilk ben oldum.
"O... Yani Babam na... yani o nasıl iyi mi biri bir şey dedi mi" Zor da olsa konuşabilmiştim.
"Bilmiyoruz kimse bir şey demedi daha" dedi. O da şaşırmıştı yüzden öyle anlaşılıyordu. Konuşmaya devam etti.
"Komutanımız senin baban mı" dedi. Hafif bir tebessümle,
"Evet babam... Yani bilmiyorum çok yaşlanmış ama evdeki resimlerindeki gibi hala yakışıklı. Bilmiyorum annem bana Baban şehit oldu dedi. Ben hala anlamıyorum ne oluyor neden böyle bilmiyorum. Ben... "Konuşmaya devam edemedim Çünkü o kadar çok yorgun hissediyorum ki kendimi.
Daha fazla konuşmadan ameliyathanenin önüne geldim. Kapıyı açmak için kartımı aradım. (Doktor veya hemşire kartları var ameliyathaneye öyle giriyorlar yani öyle hayal edin)
Ama kartımı bulamadım. İşte o zaman hiç yapmamam gereken bir şey yaptım kapıyı yumruklamaya başladım.
YAZARDAN DEVAM;
O olayın üzerinden bir yıl geçmişti. Barın'ın ailesi evet zengindi ama barın'ın vatan sevgisi daha fazlaydı. Karaca ailesi diğer zenginlerden çok farklıydı. Karaca ailesi vatanına aşıktı o yüzden oğullarının Asker olması kararında en büyük destekçisiydi.
Diğer yandan Işılay ve Barın bilmese de genç ve Karaca ailesi uzun yıllardır aile dostuydu. Hiç vatan aşkını Yiğit Ali amcasından özenmişti. Asker olduğunda hep Yiğit Ali amcası gibi mert bir şekilde şehit olmayı istedi.
Oysa geçen yıl gerçeği öğrenmişti. 10 aydır Yiğit Ali Albay'ı arıyorlardı Çünkü gizli görevdeydi. Görevi bittiği zaman tam geri döneceği zaman esir düşmüştü.
Bulmuşlardı bulmasına ama yüzü hariç her yeri yara bere içindeydi. Ve daha kötüsü Yiğit Ali albay hiçbir şey bilmiyordu...
Barın şaşkındı karşılaştığı kadının haline üzülüyordu, O çok sevdiği Amcasının kızıydı, onu tutmaya çalışıyordu ama nafileydi genç kadının üzüntüsü o kadar fazlaydı ki onu teselli edecek hiçbir söz bilmiyordu.Genç kadının ağızdan çıkan sözler tüm hastanenin üzülmesine sebep olmuştu. Acısını dışa vurmuştu gözyaşlarıyla beraber hem ameliyathane kapısını yumrukluyor hem de çığlık çığlığa bağırıyordu.
"Bırak, Baba... Ba...ba babam yaşıyormuş açın kapıyı Kemal hocam lütfen. Hocam açın kapıyı. Babam o benim Babam kokusunu bilmediğim babam, Annemin İlk aşkı Babam hocam açın kapıyı sesini bilmediğim babam o benim. Baba bırakma beni nolur seni yeni buldum, seni kaybedemem Babam bırakma beni Babam"
"Sakin ol Işılay" dedi genç adam ama biliyordu yıllardır Hasretti babasına nasıl üzülmesin, Nasıl sakin olsun. Onun bile içi sızlarken nasıl sakin olsundu genç kadın.
"Hayır olamam sakin olamam 25 yıldır hasretim ben BABAMA, tam 25 yıldır babasız olmak nedir bilir misin? Bilmezsin. Hocam açın kapıları hocam nolur bir kere daha göreyim Babamı. Babaaa...Beni bırakm. Şimdi olmaz."
Genç kadının bedeni yorgundu zaten kalbi daha fazla dayanamayarak kendini karanlığa teslim etti. Yaşadığı acının tarifi yoktu. Acısını anlatmaya kelimeler yetmezdi. Genç adam kollarına bayılan kadına baktı bir süre baygındı ama hala sayıklıyordu.
"Babam bırakma beni. Bırakma baba"
Genç adam daha fazla dayanamayarak hemşireye seslendi. Hemşire ile beraber yattığı odaya doğru gittiler. Zor bir gündü genç kadının dinlenmesi gerekiyor.
GÖZDE'NİN AĞIZDAN;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sımsıkı tutmuştum arkadaşımın elini. Ona sürpriz yapmak için gelmiştim oysa ama asıl sürprizi o bana yapmıştı. Hemşirelerden duyduğum kadarıyla babası yaşıyormuş ve hastaneye yaralı bir şekilde getirilmiş. Ne kadar güçlü durursa dursun hep eksikti ve bu yüzden hep çok kırılgandı. Benim güçlü psikopatım.
Şimdi siz neden böyle söylediğimi düşünüyorsunuz O da başka bir günün konusu olsun. Biz kırılgan da olsak bunu dışarı yansıtmazdık hep güçlü dururduk.
Işılay yavaşça gözlerini açtı. Gözlerini birkaç kere yumup açtı. Beni görünce biraz tebessüm etti. Yatakta oturur pozisyona gelmesine yardım ettim.
"Güzelliğim iyi misin?" Dedim. Konuşmadı gözlerimin içine bakıp kollarını açtı. Fazla bekletmeden ona sımsıkı sarıldım. Hemen ağlamaya başladım. Benim sulu gözlüm.
"Babam yaşıyormuş Gözde" çocuksu ama kırılgan bir sesle. Ve devam etti, "Benim babam hep varmış ilkokulda ortaokulda benimle dalga geçerlerdi ama benim babam bir kahramanmış" dedi ve ağlamaya devam et konuşmadım sadece onu dinledim Çünkü biliyordum çok dolmuştu ve bu dolmuştu sadece benimle konuşarak atabilirdi...
✨✨✨
BÖLÜM SONUNA HOŞ GELDİNİZ. NASIL BULDUNUZ. BİR EKSİĞİM BİR YANLIŞIM VARSA BELİRTİNİZ LÜTFEN. BİR DAHAKİ BÖLÜME KADAR KENDİNİZE CİCİ BAKIN. ❤️❤️🥳🥳
