Defter

sekizinci bölüm

İçimde her zaman bir korku vardı kaybetme korkusu vardı ve ben bugün iskenderi kaybedeceğimi öğrenmiştim sonsuza kadar hemde siz hiç çok değer verdiğiniz birisini kaybettiniz mi? Kaybetmişsiniz, anlıyorum genelde hiç duygusal değilim ama konu İskender olunca göz yaşlarıma engel olamıyorum ne zaman ağlasam bana kızar sen güçlü bir kızsın derdi bende sonra ağlamayı kesip gülümserdim çünkü hoşuma gidiyordu İskender ile ilgili olan herşey ilgimi çekiyordu ben onu görmeden sevmiştim şimdi ise onu kaybedecektim iskendere güveniyordum burada kalacaktı o rekoru kırıcak ve benimle bizimle kalacaktı çünkü o isterse herşeyi yapardı ağlıyordum kendime engel olamamıştım yanımızdakileri umursamadan bana yaklaşıp göz yaşlarımı silmişti "ağlama ağlamanı sevmiyorum" demişti yine beni sakinleştirmişti yine ve yine

Sınıfa gitmiştik yerime oturup elimdeki yüzüğe bakmıştım çok güzeldi bunu ölene kadar takacağım İskenderin bana ikinci hediyesiydi ilk casus şimdi bu şimdi anladım demek bu yüzden bana eski dönem kadınlarından kimi seviyorsun demişti hemen iskendere baktığımda onunda bana baktığını fark etmiştim benimde ona baktığımı görünce hemen baska yere bakmıştı hafif bir tebessüm ederek bende önüme dönmüştüm dönmem ile birlikte Sinan hemen yanıma oturup   konuşmaya başladı

Sessizce, "Asya bir şeyler yapalım"Sinan

İskenderden bahsettiğini anlamıştım oda istemiyordu gitmesini.

"Sinan İskender başaracak" asya

"Biliyorum başaracak ama ya yinede gitmek zorunda kalırsa ne olucak o zaman?" Sinan

"Gitmek zorunda kalmak mı? Sinan ben dayanamam" asya

"Bir şey yapalım asya engel olalım"sinan

"Makineyi bozalım" asya

"Güzel fikir eğer bir gün İskender gitmek zorunda kalırsa ikimiz birlikte makineyi bozalım söz mü" Sinan

"Söz asya sözü" asya

İskendere tekrardan baktığımda zikirine baktığını gördüm tabi ya unnutum biz İskender ile bağlanmıştık bu ne demekti anlamamıştım gerçekten anlamamıştım.

~
Okul çıkışı olmuştu ve biz okuldan çıkmıştık şuan rüya hocanın kafesinde oturmuştuk hepimiz bir şeyler konuşuyorlardı bende hocalara kahve yapmış bizede limonata doldurarak götürmüştüm herkes alınca hemen bir sandalye çekip yanlarına oturmuştum fikri hoca sandık hakkında bir şeyler konuşuyordu üzgünüz hocam ama biz sizin o sandığı patlatacağız affedin bizi...

"Sizin neden suratınız asık çocuklar yapmayın böyle" rüya hoca

"Benim yüzümden" İskender

"Hayır İskender biz sadece sen gideceksin diye üzülüyoruz bu senin suçun değil" Sinan

"Gitmeyecek İskender gitmeyecek başaracaksın inanıyorum ben sana"asya

"Hepimiz güveniyoruz İskender" elif

"Güvendiğinizi tabi ki biliyorum bunun için çok şanslıyım" iskender

"Yanlız hocam ben hala İskender ve Asya konusunda takılı kaldım" arda

"Bunu bizim söylememiz olmaz kendiniz anlayacaksın çocuklar"Salih hoca

Espirili bir şekilde, "sevgili dedemiz bile anlamamış biz nasıl anlayalım"arda

"Cidden baba" İskender

"Dedemiz bizimle takıla takıla bize benzemiş" asya

"Ha şöyle hep böyle mutlu olun"fikri hoca