BET ON BEAUTY +18 | Yuwin

Yalan

🥂

"Sicheng biz geldik!"

Doktor heyecanla kapıya koşan çocuğu görünce istemsizce gülümsedi çocuk hızlı adımlarla ona koşup kollarını boynuna doladı. Sarılmanın etkisiyle dengesini kaybeden doktor bir kaç adım geriye sendelerken ellerini oğlanın beline doladı.

Sicheng kendini bir kaç dakikalığına güvende hissetmiş doktorun kollarından ayrılmak istememişti. Taeyong'un sesiyle birbirlerinden ayrılınca doktor ona bakıp göz devirmişti.

"Burada durup sabaha kadar sarılacaksanız işimiz var!"

Doktor kolunu çocuğun omzundan ayırmadan koltuğa kadar yürüdü neler olduğunu fazlasıyla merak ediyordu. Bu adam jaehyun değilse kimdi ve sicheng neden onu yanına çağırmıştı? Kafasındaki soru balonlarını dağıtıp çocuğun yanına oturdu. Taeyong yanlarındaki tekliye oturmuş bacaklarını üst üste atarak onları dinlemeye başlamıştı.

Doyoung çocuğun ellerinden birini tutarak ona yaklaştı. Sesini oldukça seviyeli tutarak konuşmaya başladı.

"Ne oldu? Kim bu manyak?"

Bakışlarını kırmızı saçlarını geriye doğru tarayan adama çevirerek ikinciyi soruyu yöneltti. Bakışlarında öfkeden çok

"Sensin manyak!"

Taeyong ayağını indirip koltuğun sırtıyla temasını keserek doktora yaklaştı. Doktor da yavaşça ona yaklaşarak konuşmaya devam etti.

"Bir acil doktorunu omzuna atıp orman evine getiren ben değilim!"

Taeyong hızla ayağa kalkıp koltuğun kolcağından destek alarak adamın yüzüne eğildi sabrını sınayan bu adamın yüz hatlarından etkilenmemek için içinden mücadele veriyordu. Onu burada öpemezdi değil mi? Saçmaladığını farkedip kafasını sallayarak düşüncelerini dağıttı. Tanrı aşkına içinden neler geçiyordu böyle?

"Bana bak doktor-"

"Sakin olun!"

Çocuğun sesiyle ikisi de bakışlarını ona çevirdi.

"Doyoung her şeyi anlatacağım. Taeyong sen de sakin ol zamanımız yok!"

"İyi tamam"

Taeyong koltuğa tekrar oturup bakışlarını çocuğa çeviren doktoru izlemeye devam etti.

"Taeyong söylemiştir kaçırıldım"

"Ah iyi. Bunu nasıl bu kadar normalmiş gibi söylüyorsun tanrı aşkına?!"

"Ya of biliyorum ama bir kaç gündür buradayım ve alıştım"

"Saçmalama çocuğum bu alışılacak birşey değil yürü gidiyoruz!"

Ayağa kalktığı gibi çocuğu da elinden çekip kaldırdı taeyong olduğu yerden hızla kalkıp kolunu tuttu.

"Şşşt nereye? Kapıdaki adamları görmedin sanırım seni buraya sokana kadar anam ağladı benim!"

Adamın elinden kolunu kurtarıp ona öfkeyle baktı. Karşılaştıklarından beri bu adam ona haddinden fazla dokunmuş ve silah doğrultarak da kısa sürede nefretini kazanmıştı.