Hindi ko alam kung ano bang mararamdaman ko. Magagalit ba ako, maiinis o kakabahan dahil sa mga pinagsasasabi nito.
Una, binigyan niya ako ng iisipin. Why bother telling me kung hindi naman pala itutuloy? Second... He avoid answering my question! Third, why? What will London do kapag nagalit ito? Ano bang kaya niyang gawin?
Will she hurt me? Tsk. As if she can.
Will she... leave me?... Us?
Damn. Why did I suddenly become nervous at the idea of her, leaving us?
She can't do that, can she? Damn!
Fuck it!
Kahit labag sa loob ay bumalik ako sa rest house at umakyat papunta sa kwarto.
Naabutan ko siyang nakadapa at nanunuod sa phone niya.
Ang akala ko ay kakausapin ako nito pero ni tingin ay hindi ako tinignan. Hinayaan ko siya at kinuha muli ang gamit ko.
Damn! Wala ako pweding pampatong lang. I didn't know naman kasi that this will happen.
No choice ako kundi ang magsuot na lamang ng short shorts at tshirt. Tsk! Bakit ba kasi ako kinabahan? Bakit ko ba sinusunod ang gusto niya?
Hindi na ako nag-abalang pumasok sa CR at tinanggal na agad ang roba ko. Nakalock naman ang pinto kaya okay lang.
Habang nagbibihis ay nakatingin ako kay Mackenzie pero kahit ilang segundo ay hindi niya ako tinatapunan ng tingin.
Damn her. Is she mad?
Pagkatapos kong maisuot ang short at tshirt ay padabog kong ibinalik ang roba sa pwesto nito kanina. Kunwari pa akong may kinuha sa gilid ng kama para lang makita niya na okay na ang suot ko pero hindi pa rin ito tumitingin.
Fuck. Bakit ba ako nagpapapansin?
This is not me!
Lalabas na lang sana ako but fuck! I can't!!! Hindi ako mapakali sa isipang hindi ako pinapansin ng babaeng to.
The nerve!!!
Arghhh!
"Mackenzie" tawag ko dito. Honestly, I don't know kung anong sasabihin ko. Gusto ko lang kausapin niya ako, pero hindi niya ako pinapansin.
"Mackenzie!" Inis kong tawag sa kanya pero parang wala pa rin itong naririnig.
Damn. She's making me crazy!
What happened to me? Hindi lang niya ako pinapansin, nagkakaganito na ako.
"London, talk to me. Damn it!" Naiinis na ako dahil ni lingon ay hindi ito lumilingon.
Ha! Ayaw mo akong pansinin ha. I picked up my slipper and threw it to her, pero ang babae, parang wala lang sa kanya. Hindi man lang ito lumingon o nagreklamo.
Kainis! Kinuha ko ang tsinelas ko at sinuot muli at lumabas na ng kwarto. Bahala ka sa buhay mo!
Nagbihis na nga ako ng maayos, sinunod ko na nga ang gusto mo, tapos hindi mo ako papansinin? The audacity?
Hindi pa ako nakakababa sa hagdan ng bumalik muli ako.
Fuck it! Fuck it! Kainis!
Parang may sariling utak ang katawan ko.
Ito ba yung ibig sabihin ni Luis kanina? Na hindi siya magandang galitin?
Pwes, I'm telling you! Hindi nga!
This is the first time na mangungulit ako. Na manunuyo ako.
Tang ina!
London, what did you do to me?
Chapter 44
Bắt đầu từ đầu
