prologue

2 0 0
                                    

8 years ago , I was a complete asshole.

Ewan ko ba Kung yun ang tamang  termino para sa taong kagaya ko noon napakalaking gago ko Alam niyo ba?

Ganoon naman talaga diba?... Kapag nasa kabataan kapa ginagawa mo lahat gusto mo dahil Sabi nga nila Eh enjoy niyo Muna ang Mga panahong  Bata pa tayo kasi di na natin ito magagawa kapag malaki na tayu..

Piro dahil sa kagagohan  ko Di ko alam ang mga nG yayari or nararamdaman ng mga taong mahal ko lalo na ang babaeng minahal ko na binaliwala ko Lang noon... Inuna ko ang paglalaro kesa sa kaniyang  gusto pinagsisihan ko yun subra..

Yung Mga panahon  na pinagsisihan ko subra,, yung panahon  na kinukulit niya pa ako pero Di ko man lang sya pinapansin..,,kaya minsan na iiyak  nalang  siya dahil sa mga sinasabi ko sa kaniya or dahil sa pagbabaliwala ko lang sa kaniya..

Aminado akung  napakagago kung boyfriend sa kaniya..niligawan ko siya eh para pasayahin sana hindi sasaktan.. Pinagsisihan  ko lahat ginawa ko sakaniya sa pananakit sa pagsalita ng di maganda sa lahat lahat na pagkukulang  ko sa kaniya..

Yung kailan kapa mawawalan ng mahal sa buhay doon kapa magbabago..

kung kailan  wala na siya doon ko nalang maiisip na Sana inalagaan  ko siya kahit sa nalalabi niyang araw,,Kung Sana sinamahan  ko siya sa mga lugar na sinasabi niya saakin,,Kung Sana nakapag Bonding  man lang kami kahit papaano ,,Kung Sana nayakap ko man lang sya kahit sahuling  pagkakataon,,Kung Sana nalang  lahat subra Ansakit sakit walong taon ng nakakalipas piro d parin ako nakaka pag move on..

Oo nag bago na ako simula nung nawala siya binago ko na ang buhay ko pro ano naman kung lahat ng yan d man lang niya makikita..

Napahugot nalang ako ng malalim na hininga pang ilan ko na ba ito iniisip eh ano naman diba?  Eh wala rin naman kasiguraduhan  kung magbabago  ang lahat kung naging  responsableng tao lang ako noon  at boyfriend sa kaniya hays..

Sabi nga ng nakakatanda nakaukit na sa isang tao ang kaniyang  tadhana kaya kahit anong  gawin natin d parin magbabago  kung ano ang nasatin ngayun... May mawawala na mawawala d natin hawak ang buhay nila kaya kailangan nalang natin tanggapin  na wla na sila sating piling..

Sa sobrang  lalim nG isip ko d ko namalayan nandito na ako saharap ng flower shop kaya bumababa na ako sa kotse at pumasok..

"good morning yuhan paranag kailan lang bumisita rin kayu dito ah"sabi ni aleng Marie suki nakasi ako sakanila eh 8 yrs ago dito ako bumibili ng paboritong bulaklak ni ande..

"good morning din aleng Marie bibili Sana ako ng bulaklak same parin sa dati" agad naman syang umalis at kinuha ang bulaklak na bibilhin  ko at ng matapus na siya binigay niya agad ito saakin pagkatapus binayaran ko at umalis din agad at naglakad patungo sa sementeryo kung saan siya nakalibing ...

Bumungad sa aking harapan ang napakalaking puting  gate,, parang kailan Lang nung unang tapak ko dito para akong binagsakan ng lupa at langit napakabigat isipin  na wala na sya masyadong  masakit parin kasi saakin lalo't na wla man lang akong  ginawa nung  mga panahong kailangan  niya ako..

Pero sa ngayun Hindi narin ganoon  kasakit,,may kirot parin pero d na kagaya dati..

Marahil kasi tanggap ko na,, Pero kahit tanggap na ng isip ko ang puso ko naman hindi parin,,alam kong habang  nabubuhay ako patuloy  ko itong  mararamdaman..

Ng makapasok Ako mangilanngilan lang din ang taong bumibisita dito ang ganda din tambayan dito kasi ang lawak at subrang linis ng kapaligiran..lumakad agad ako Kung saan nasaan siya,,dala dala ang bulaklak na paborito niya alam ko matutuwa siya lalo na't nandito nanaman ako...

Ng makarating  ako sa puntod niya agad kung nilagay ang binili kung bulaklak sa tabi at nilapag ang jacket ko at humiga ako,,,ipinikit ko ang Mata ko sabay nun  ang paghangin ng malakas at bigla kung naalala ang mga ngyari samin nuong nabubuhay palang  siya..

Walang espesyal sa kwento namin dalawa piro alam ko makakaramdam kayu ng galit,lungkot sa mga sasabihin ko..

Mapapangiti ka,mapapatawa,maiiyak, at higit as lahat malulungkot ganito naman talaga ang buhay..

Muli akong pumikit kasunod nG pag flashback sa isipan ko ang mga alaala namin dalawa at sa mga pinagsisihan ko....

my boyfriend is a gamer Where stories live. Discover now