(Seul'ün en sevdiğim yani bu işte...Bir kadın olarak gece yarısı rahatça yürüyebilmek. Tereddütsüz ve güvende hissederek. Yaşadığım onca ülkede hiç bir zaman Seul'de yürüdüğüm kadar rahat yürüyemedim. Ama tabi ki haberlerde gördüğüm o katilleri,sapıkları,hırsızları unutmamak lazım. Her yerde kötüler var ne de olsa...)
Dzzzz.....Dzzzz....Dzzz...
(Şimdi yandım...Telefonumu titreşimde unutmuşum.Babam kaç kere aradı Allah bilir...Off yine dırdır edicek niye geç kalacağını haber vermedin,o telefon sana ulaşalım diye var falan diye...Ohhh babam değilmiş......de bilinmeyen numara...Bu saatte...")
Saniyeler içinde telefonu açıp açmamak arasında gidip gelirken en kötü yüzüne kapatırım diye düşünerek açıverdim ve daha alo bile diyemeden...
-Dostum serginin yeri belli oldu...Cais Galerisi'nde...Açılışa geleceksin değil mi?
-(Dostum derken? Sergi derken..?) Pardon yanlış aradınız sanırım.
-....
-....
-Yanlış mı?
-Evet, iyi geceler.
- Bir saniye, bir saniye!!! Mümkün değil!
- (Çattık ha!) Görüdüğünüz gibi gayet mümkün.Ben sizi tanımıyorum.
- Ama telefonumda kayıtlı olan bir numarayı aradım.Üstelik öğlenliğin de aramıştım ve konuşmuştuk.
-Sanırım biri size kötü bir şaka yapıyor. İyi gec...
- Hayır bence size biri kötü bir şaka yapıyor ve ben de mağdurum.
- Beyfendi kimi aradığınız ya da kim olduğunuz hakkında hiç bir fikrim yok ve kusura bakmayın ama gece gece sizinle uğraşamıycam!
- Kyung Il'i aradım...Kim olduğum ise...
-(Kyung Il mi?....KYUNG IL Mİİ??!! HSSTR!) Iıı...Şey şu uzun boylu olan Song Kyung Il mi acaba?
- E-e-evet...??
-(Kahretsin...Kahretsin Ada!!! Aferim Ada sana, AFERİMMMM!!!) Şey sanırım Kyung Il'le telefonlarımız karışmış...
-.....
- Şey...en kısa zamanda ulaştırmaya çalışacağım telefonu ona ( Nasıl yapacaksın acaba Ada Hanım!!!) Kim aradı diyim onunla konuştuğumda?
- Önemli değil ben ona ulaşırım!
- Şey kusur bakm....
- Dıııııııttt...
(Yüzüme mi kapattı şimdi bu ! Saygısız herif...Bir de özür dilemeye çalışıyorum ! HIH!...O değil de ne bok yiyeceğim şimdi ben?...Hah buldum!)
Hemen kendi numaramı çevirdim...Ama cevap veren olmadı...
( Zil zurna sarhoş olduğu için sızdı heralde...Yapacak bir şey yok sabahı bekleyeceğim mecburen...)
-----------------------------------------------------
(Öfff bu ne ya... Hay alarmına da sanada!!! Nerde bu kahrolası telefon...)
Gözlerim kapalı bir şekilde el yordamıyla telefonu bulmaya çalıştım. Gözlerimi azıcık aralayıp alarmı kapatmayı başardım. Saatin kaç olduğunu gördüğümde telefonun, benim akşamdan kalmalığıma garezi olduğunu anlamıştım.
