Insanity why are you my Clarity?

CHAPTER 8 (Loneliest day ever)

I managed to look still classy and fashionable in my dark blue jumpsuit, nude heels and grey cardigan. I need to look my best lalo na’t malapit na akong maging legitimate board member. I combed my hair and pulled it into a bun. I applied light make up.

Mahirap manirahan sa condo ngayon. Christian is just a floor away at sinisigurado kong hinding-hindi magtatagpo ang mga landas namin. I may be harsh, pero he’s way more.

He wants me to commit to a physical and sexual relationship. Hindi ko kayang ipagkaloob ang sarili ko sa kanya ng maraming beses. Pakiramdam ko ginamit niya ang katawan ko ayon sa gusto niya at wala siyang pakialam.

He adores the girl beside him noong isang araw. Halos ikamatay ko ang pagseselos. Hindi ko kinaya ang sweetness nilang dalawa. Napakaunfair, since my insides were killing me habang siya nakangiti at nakikipaghalikan pa sa girlfriend niya.

It is just… too unfair.

That girl’s name is Miranda Aguirre. She’s a well-known socialite na nag-aral sa isang prestigious all-girls college dito sa Pilipinas. His father is one hell of a rich man. He’s well known for their pharmaceutical company and right now, she’s said to be modeling for their products.

The girl is one lucky biatch. I can say this to myself over and over again. I feel envious. I feel angry. I feel jealous. I feel sad. I feel hopeless.

I pushed the swivel chair on the table with a little bit of force. Naiinis ako. Nararamdaman ko ang inggit sa puso ko. I guess I’m falling for the playful Christian. He shows a different side of himself… only to me. Kilala siya ng mga tao bilang palatawa, masayahin, joker at active na tao.

They see him in a different light.

I grab a box of cigarettes on inside my desk and headed downstairs at the parking space where my car is located. Kailangan ko ng outlet sa mabigat na pakiramdam na ito. I feel severely hurt! Damn!

Sinindihan ko ang sigarilyo and leaned against my car. Ipinikit ko ang mga mata ko habang ninanamnam ang nikotinang pumapasok sa mga baga ko. I hope this toxic kills away the pain. Ang laking pagbabago sa buhay ko ang pagdating ni Christian.

Sinira niya lang naman ang lahat ng pwede ko pa sanang ibigay sa mapapangasawa ko. Napaiyak na naman ako. Pinunasan ko ang luhang pumapatak. Sh*t naman kasi, bakit pa sa akin nangyari ito? I kept myself as a classy, strong-willed and calm woman. I was never bad.

Bakit pakiramdam ko karma ang nararamdaman ko? Have I done something wrong to hurt people? Bakit nga ba ginagawa sa akin ito ni Christian? He isn’t humane.

‘Di ko napansin na nakaapat na stick na pala ako. I shove the cigarette butts on the side at inayos ang sarili ko habang nakatangin sa side mirror ng sasakyan ko.

“Show time.” I said to myself and headed back to the concrete jungle where dreams are made of.

=-=-=-=-=-=-

I can’t sleep. I felt beads of cold sweat on my head. Pakiramdam ko binabangungot ako dahil kay Christian. Ang laki ng damage na nagawa niya ngayon sa buhay ko. I stood up with wobbly legs while trying to get a glass of cold water from the fridge.

Nanginginig ang mga kamay ko habang nagtatakal ng tubig. Pakiramdam ko bibigay na yata ang katawan ko. I drank the whole glass of water and sat on the balcony. I need fresh air.

Christian is just downstairs. Isang floor lang pagitan namin, at siguradong may babae siyang kasama ngayon.

I feel sick about the thought of it.

I feel sick too, kasi ang init ng nook o at ‘di pala ako nakapaghapunan kasi nag-over time ako at dumiretso ng kama para matulog. It’s  2AM in the morning. Ano nga ba ang pwedeng gawin ko? Hindi naman ako athletic para maggym kasi buto’t balat na ako.

I need to run away. I need to relieve stress.

I need to visit my brother, kaso malapit na din siyang bumalik. Saan naman ako pupunta? Ang hirap naman magpanggap na okay lang lahat kahit hindi. I guess deep down, may gusto na talaga ako kay Christian noon pa.

Kailangan ko lang siguro ng reality check.

I realized that this is the loneliest day ever… I had.