There's Something wrong with Carlos

TSWWC_E03C15: Unwanted Visitor

Parang nagslow mo lahat ng nanyare, kita mo ang maiyakiyak na mata ng lalakeng yun sa harapan mo habang tinitingnan siya ng sanlibutan, parang bibliya, kung saan ang makasalanan eh paparusahan sa harap ng mga tao. Kung saan babayaran niya ang kasalanan niya habang pinapanood siyang unti unting pinapatay… ngayon eh pinagsisisihan na niya ang kasalanan niya ngunit huli na ang lahat, alamang eh nasa impyerno na siya

Makikita mo ang mga taong sumisigaw, natulala at gulat na gulat sa mga nanyare,,, parang pelikula, di ko marining ang mga sigaw nila, tilang isang magandang palabas,,, isang malaking palakpak para sa isang magandang palabas,, kita mo ang mga pulis na nagpapanic sa nanyare. Ni di alam an gagawin.. parang walang wala sila sa sarili,  Ang dugong nakakalat sa salamin, sa sahig at kung saan saan..  napakaganda,,, sobrang napakaganda.. parang isang art na nakakagana sa dugo ko..

“Magsialis na po kayo..”

Sigaw nung isang pulis na tinutulak yung mga taoing nanonood at nakikialamm sa nanyare.. baket? May magagawa ba sila? Ayaw ba nila ipakita sa knila ang katangahang ginawa nila?

“Bigyan niyo po kame ng konting space,,, pakikiraan…”

Nilagay na ang katawan ng dalawang bata sa ambulansiya,,  ano pa ba iniisip nila? Kaya pang buhayin ang lalakeng napugutan ng ulo at batang natusok sa muka? Imposible….

“PUNYETA!! TUMABI TABI PO KAYO!!” sigaw ni Detective Zyke,, na tipong gulat at pikon sa nanyayare… marahil eh di na din alam ang nanyayare, at siguro eh gulat na gulat sa pinasukan niya…

Ngayon nalaman niyang handa makipaglaro ang killer na hinuhuli niya, ngayon napamuka ko na di ganun kadale o Katanga ang inaakala niyang killer… ito ang gusto niya. Sige… bibigyan ko siya ng isang magandang palabas,,, mageenjoy siya sa pagstay sa lugar namen…

Dahhil medyo padami nan g padami ang tao , eh umalis na kame at bumalik sa bahay, halatang nahulasan ang mga kumag na to dahil sa nakita nila,,, tipong nawala ang hangover nila…

“Putrages, di mawala sa isip ko ang nanyare” Sabe ni Errol habang pahiga sa sofa..

Walang balak magsalita, tipong naguguluhan, natatakot, at di na maintindihan ang nanyayare..

“itulog nalang natin lahat ng to..” sabe ni Drew

“Itulog? Ni di ko nga alam kung makakatulog ako? Ang brutal tol,, ni natatakot ako na baka pagpumikit ako eh magising nalang ako na mamamatay na”

“Wag nga kaong O.A,” sabe ni Gilbert.. “Diba carlos.” Sabay tingin sakin

“OO naman, tiyaka lima tayo.. isa lang siya..” sabe ko..

“pano mo nasabe naman yan? Kita mong di ata normal na mamamatay na tao yung pumapatay nay un.. napakatalino… pinagplaplanuhan niya lahat ng bwat pagpatay niya.. at ang brutal… ngayon lang ako nakakita ng ganun…”

Wow, una salamat sa compliment, pero di ko magagawang patayin kayo dahil kaibigan ko kayo.. yun eh kung kaibigan din ang turing niyo sakin… haaysss.