Prologue:
They said... Boyish raw akong tingnan kasi mas mahilig akong magsuot ng mga man wardrobe
Oo, Inaamin kong boyish nga akong manamit pero pusong dalaga pa naman ako pero pinipigilan kong magmahal dahil na rin siguro sa pangaral ng magulang ko na
“Anak, mahirap ang buhay ngayon kaya pagbutihan mo ang pag-aaral mo at ‘wag ka na munang magseryoso sa mga pagboboyfriend dahil balang araw darating rin ang prince charming mo.” oh, diba? Kaya bata palang ako naitatak ko na sa isipan at puso ko yan.
Boyish na ‘di basagelero, at ‘di rin gumagawa ng mga kalokohan.
Mabait, pero masamang magalit. Minsan raw nagiging childish ako :( , at minsan raw ang weird ng mga ginagawa ko, Ano bang paki nila kong gawin kong icing ang ketchup sa hotdog ko?! Wala naman diba? Sila ba ang kakain!!
Okay naman ang highschool life ko, sa toto nga lang naging council president ako ng buong school kaya sikat ako at kaibigan ako ng lahat, walang plastican basta makifriend ka na lang din kahit di mo kakila. Iyon kasi ang rules sa dati kong school, ang be friendly kahit di mo kakilala pasasaan pa’t magiging close rin naman kayo pero sabi ko nga diba dati D-A-T-I dati, dati kong school!
E, sa kasamaang palad nasunugan kami kaya iyon lumipat kami ng bahay sa ibang lugar kasi mga mahal ang upa kaya naghanap kami ng mas mura at ito na nga napadpad kami rito sa Manila, nasa Bulacan kasi kami dati.
At simula bukas, first day of school ko na bilang 4rth year, sad? Oo, medyo, I don't know! Ay, nubayan anggulo. Pero sana lang maging maganda talaga ang mangyari bukas. Sana magkarokn kaagad ako ng new friend at sana mababait rin sila kagaya ng mga dati kong naging kaklase.
YOU ARE READING
That Boyish stole Mafia's heart
Teen FictionEia is not your ordinary boyish. She's not cold as ice, yeah strong but not as a rock. Acting like not an ordinary people, I mean she's always acting weird and her act is not acceptable for a simple teenager, she's annoying and her mind? It's ve...
