Şimdii,yeni bir kurguyla karşınızdayım ve bu hikaye için gerçekten heyecanlıyım.Bu bölüm için çok fazla uğraştığımı söyleyebilirim sanırım.Okuduktan sonra yorumlarınızı benimle paylaşın çünkü onlara ihtiyacım var xxx
"Yanlış yapıyor." dedi daha önce duymadığım bir ses.Tebeşiri tahtanın kenarına bırakıp arkamı döndüğümde sınıfın matematik dehası olarak yanlış yaptığımı söyleyen kişinin kim olduğunu merak ediyordum.
Sınıfın en arkalarında oturan ve aynı sınıfta olmamıza rağmen daha önce hiç karşılaşmadığıma emin olduğum kumral bir çocukla göz göze geldim.
Kafamı ondan Bay Morrison'a çevirdiğimde burnuna düşen gözlüklerini düzeltip yaptığım işlemlere bakıyordu.
"Arabella Moon işleminizde küçük bir dikkat hatası görüyorum" dediğinde kaşlarımın kalkmasına engel olamadım.
"Bu,bu nasıl olur ?"dedim şaşkın bir ses tonuyla.
Elleriyle bana sırama oturmam gerektiğini gösteren bir işaret yaparak."Herkes küçük hatalar yapabilir Arabella Moon,kafanda bu kadar büyütme bunu."dedi.Küçük hatalar bana göre değildi,hedeflerim vardı ve bu hedefler kusursuz olmayı içeriyordu.
Sınıftan küçük kıkırdamalar yükselmesi utanmama sebep olmuştu.Kollarımı sıranın üstüne koyup kafamı da üstlerine yasladım.
Bay Morrison "Ihm,Bayım tahtaya kalkıp işlemi düzeltmek ister misiniz ?"dedi boynundaki kıravatı gevşeterek.Ah ,ciddi olamazdı.
Göz ucuyla çocuğu dikizlemeye başladım.Tüm sınıf ona bakıyordu.İlgiden rahatsız olmuşçasına kıpırdandı.
"Adım Ashton,Ashton Irwin.Ve ben tahtaya çıkmakla ilgilenmiyorum,bu yüzden çıkmayacağım."dedi. Konuştuktan sonra derin bir nefes verip saçlarını karıştırdı.Ashton'un bana baktığını fark ettiğimde kafamı hemen önüme çevirdim.
Bay Morrison "Siz bilirsin Bay Irwin"gibisinden bir şeyler mırıldandığında tahtaya gelip işlemi baştan çözmeye başladı.Kimsenin anlamadığı şekilde -ben hariç küçük bir ihtimalle bir de Ashton- problemi çözdükten sonra ellerinde kalan tebeşir tozlarını önlüğüne sildi ve yerine oturdu.
İlk defa bir matematik dersinin bitmesini dilediğim sırada öğle teneffüsü zili çaldı.Çantamı aldığım gibi kapıya ilerledim,biraz hava almam gerekiyordu.Yemekhanenin bahçedeki masalarına doğru ilerlerken arkadan onun olduğunu tahmin ettiğim bir ses bana seslendi.Ne yapmam gerektiği konusunda bir fikrim yoktu.Yanaklarımı şişirerek tek ayağım üstünde arkama döndüğümde yanılmadığımı anlamıştım.
Bana doğru yürüyordu.Yanıma geldiğinde gözlerimi devirerek "Ne oldu ?" dedim.
Elindeki defteri bana uzattı."Bunu sınıfta buldum,sanırım senin." Dedi flörtöz bir gülümsemeyle.
Bu benim edebiyat defterimdi,çantamı hızlıca toplarken düşürmüş olmalıydım.Defteri elinden alıp "Benim defterim,teşekkürler" dedim yüzüme samimiyetsiz bir ifade takınarak.
Arkamı döndüm.
"Sınıfın yeni gözdesi falan olmak istemiyorum,sadece yanlış olduğunu gördüğüm bir şeyi düzeltmek istedim."
Kafamı ona tekrar çevirdim."Zaten senin benim için bir tehlike yaratman düşüncesi aklımın ucundan bile geçmemişti Ashton Irwin." Dedim ukala bir tavırla.Omuzlarını silkti.Arkamı döndüm ve üç dakika önce planladığım gibi masalardan bir tanesine oturdum.
Genelde tek otururdum çünkü ölesiye eğlendiğim bir arkadaş grubum yoktu,aslına bakarsanız okulda olmazsa olmaz dediğim bir insan bile yoktu.Bundan hiçbir zaman rahatsız olmazdım.Nadiren annemin zorla beni kattığı bir grupla otururdum,bu kısa zaman bile kendimi bıçaklama isteğimin doğmasına neden olurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arabella » irwin
Fanfiction“Ve ne zaman gerçeklerden kaçmak istese benim hayallerime dalıyor.”
