Pagod Na Ako

Pia's POV

Waaaaaaaaaaaaaaaaaah! Sa wakas natapos din yung history class ko. Miss ko na si Boo. Sino si Boo? HAHA :D S'ya lang naman yung boypren kong mahal na mahal ko at mahal na mahal din ako. <3 <3 <3  Yabang ko ba? :D Syempre, ako lang ata ang may katulad ni Boo. Hihi ^0^ Lexius nga pala yung name n'ya. Astig noh? <3 :)

Yun nga lang medyo sad ngayon :'( Nandito kasi ako sa Japan tapos si Boo nasa Pilipinas. Dito kasi pinag-aral ni Mama ngayon, graduating pa naman na ako :'( Pero okay lang kasi lagi naman kaming magka-skype ni Boo. :) Tyaka understanding naman s'ya, at may tiwala ako di n'ya ako lolokohin.

Hihi *_* Harap agad ako sa computer :D Naka-open na si Boo. :D Nagmessage na s'ya <3 <3 Kiligmats :)

(Eto po yung conversation nila :D )

Lexius: Boo

Pia: Hey Boo :) I miss you :*

Lexius: Pia, kailan ka ba uuwi?

Pia: Hindi ko alam ee :'( Alam mo naman si Mama yung nagdedesisyon ee.

Lexius:: Miss na miss na kita.

Pia: Ako din Boo :'(

Lexius: Umuwi ka na Pia.

Pia: Paano Boo? :(

Lexius: Gawan mo naman ng paraan.

Pia: Paano nga? Hindi ko naman pwedeng suwayin si Mama basta-basta.

Lexius: Pagod na ako, Pia.

Pia: Anong ibig sabihin mo, Boo? :'(

Lexius: Pagod na ako, Pia.

Pia: Nahihirapan ka na ba? Sorry :( Maganda pa (hingang malalim) Maghiwalay na lang tayo, ayaw kong mag-antay ka sa akin ng walangkasiguraduhan. Gusto kong maging malaya ka. Pero tandaan mo, ikaw at ikaw lang ang mamahalin ko.

Lexius: Pia (gulat ang expresyon)

Pia: (magpupunan ng luha) Babye Boo. I'm gonna miss you.

A year later....

Pia's POV

Ang ganda talaga ng cherry blossom tree :) Parang ang saya saya lagi kapag nakatingin ka dito. Sana nga tablan din ako ng powers ng punong ito :'( Hanggang ngayon kasi di pa ako nakakamove on kay Boo. S'ya pa rin talaga. :'( Biglang may nalaglag galing sa puno.

"Bakit ba kasi s'ya bumitaw?! Bakit kasi s'ya napagod."

Keri lang magdrama dito. Wala naman nakakaitindi sa sinasabi ko ee. Tinuloy ko yung pagdadrama ng biglang may umupo sa tabi ko. 

"Pinagpaliwanag mo ba s'ya?"

Tumigil yung tibok ng puso ko. Pamilyar yung boses n'ya. Sobrang pamilyar. Inaangat ko yung ulo ko para tignan s'ya.

"Bo- Lexius"

Ngumit s'ya sa'ken. Shet lang, ang heaven :D Nakatulala pa rin ako sa kanya ng bigla siyang magsalita.

"Hindi ko naman sinabing pagod na akong mahalin ka. Ang ibig kong sabihin, pagod na ako sa Long Distance Relationship. Sasabihin ko dapat sa'yo na magtatrabaho ako kila Tito pagka-graduate. Para makasama na kita dito." 

Hindi ko alam yung sasabihin ko. Pero pinilit kong magsalita,

"Akala ko pagod ka ng mahalin ako."

Kinuha n'ya yung kamay ko. And I felt the same thing when he first held my hand :'( :) <3

"Sa LDR, pagod na ako. Pero sa pagmamahal sa'yo, hinding - hindi ako mapapagod. Mahal na mahal kita, Boo. Pwede ako na lang ulit?"

Kinilig naman ako dun :D Wala ng arte arte kayang niyakap ko s'ya, sabay bulong <3

"Ikaw lang naman talaga ee. Mahal kita, Boo. Sagad hanggang buto :)"

Buti na lang pala napagod s'ya. Buti na lang talaga :) <3

#Sharay's Note:

Hello Phillipines :D Sorry kung pangit yung story, wala lang talaga akong magawa ngayon. HAHA :D Comment please :) Vote na din para full package. HAHA :D Salamat po sa pagbabasa any way. Thank you so much :*