M.H.H: Ten

205K 3.6K 285
                                    

Chapter 10

Alexandra's P.O.V

Nanginginig ang buong katawan ko habang tinitignan ang bahay namin mula sa labas, everything is quite. Footsteps lang namin ng anak ko ang maririnig sa buong paligid. Stanley will kill me and I'm so scared, mag-kakalayo pa naman ang mga bahay dito kaya wala akong mahihingan ng tulong. Hinawakan ko ang kamay ng anak ko ng mabuti, I know that he's scared too just like me.

Nang makarating kami sa tapat ng pintuan ng bahay ay dahan-dahan kong pinihit ang door knob, nung una ay nag-dalawang isip pa ako. I took a deep breath, pursing my lips at the same time.

"Mom." Natauhan ako sa mahinang tawag sakin ng anak ko, I glanced at him. "I'm scared."

Agad akong umiling sa sinabi niya, I cupped both of his cheeks using my hands. "No, Xanley. I'm here, I'll protect you, okay?" I utterly said.

Tumingin ulit ako sa pintuan at dahan-dahan iyong binuksan. Nagulat ako dahil pag bukas ko ay may humila sa braso ko papasok sa loob, I was holding my son kaya nadamay din siya sa pag hila sakin. I winced in pain, as usual, it's my husband.

"ANG SABI KO SAYO WAG KA LALABAS NG BAHAY, DIBA?!" He yelled in front of my face, I squeezed my eyes shut. His nails were digging upon my skin, narinig ko na rin ang iyak ng anak ko galing sa likuran ko dahil sa sigaw ng asawa ko sakin.

"Stanley, please, calm down. Nandito si Xanley, please." I begged, naniningkit ang mga mata niyang tumingin sa anak ko. I whimpered ng mas lalo niyang hinigpitan ang kapit sa braso ko, niyugyog pa niya ito. He's so violent, hindi ba siya nananawa sa mga ginagawa niyang 'to?

"I don't fucking care, Alex! NOW TELL ME, DID YOU FUCK HIM AGAIN?! MASARAP BA, ALEX? HUH? Yung lalaki mo?!" I literally parted my mouth when he shouted those disgusting words to me, I immediately looked at my son and cupped both of his ears; ayokong marinig niya ang mga salitang iyon na galing pa sa asawa ko. I'm directly looking at Xanley, giving him a sign na kailangan na niyang umalis sa tabi ko at tumaas na sa kanyang kwarto, naintindihan niya agad ako kaya sumunod na siya.

Lumingon ulit ako sa asawa ko, my mouth was still apart. Pilit kong inalis ang kamay ni Stanley sa braso ko, I can't help it but to burst into tears. "Is this really how you see me?! How dare you accusing me like that?!"

He pointed my forehead as he harshly digging his finger on my temple. "I SAW YOU! You're a fucking slut, you know that?! Nakita kong sumakay ka sa kotse ng lalaking 'yon!" He yelled.

"Omygod, Stanley?! Ako pa ba talaga sinisisi mo?! I left this goddamn house because of your fling! ANONG GUSTO MO GAWIN KO?! PAKITA KO SA ANAK MO NA MAY IBA KANG BABAE?! GANUN BA HA?! Wow, Stanley, wow!" I shouted back with all of my strength, yes, pagdating sa asawa ko ay mahina ako— pero ibang usapan na kapag anak ko na ang nadadamay.

"HE'S NOT MY SON, ALEX! How many times do I have to tell you that he's not my fucking son?! Do you understand me?! Your son was the reason why I'm stucked in this fucking marriage! Kung 'di lang sana dumating 'yang anak mo, edi sana malaya pa ako ngayon at hindi ikaw ang kasama ko! I'm free, I can do whatever I want to do with my life and especially, you are not my goddamn wife!" Nahati ang puso ko sa mga salitang binitawan niya, sa tagal ng pag sasama namin ngayon lang niya sinabi ito. Ngayon lang niya nasabi ang lahat lahat, I sobbed while shaking my head.

"Bakit?! Hindi mo ba nagagawa ang gusto mo ngayon?! Hindi ba't nagdadala ka ng babae mo dito? YOU'RE ALREADY DOING WHAT YOU WANT WITH YOUR LIFE RIGHT NOW, STANLEY. Hindi pa ba sapat 'yon? Hindi pa ba sapat 'to? Because you didn't care a bit about us!" Sa tagal ng pagsasama namin ay ngayon lang din ako nakasagot ng ganto sa kanya.

"Let me tell this to you, Alex. You're boring, you're not my type actually. I was just drunk noong may nangyari satin kaya walang kwenta kahit isumbat mo sakin lahat yan, infact, kasalanan mo din naman diba? Nilandi mo ako, nilandi kita. We fucked and that's it, fair enough— and, it was true. I didn't fucking care about you and your son; HE'S NOT MINE, by the way." He's laughing sarcastically while saying that.

"Why are you telling me this? Huh, Stanley? You want to hurt my feelings? Well, hindi na kailangan, Stanley— sa araw araw kong pamumuhay dito palagi akong nasasaktan ng dahil sayo. You're telling me this because hindi mo matanggap na totoo ang sinasabi ko sayo, right? You have guts to say that to me because you didn't know how much I feel, how much I sacrificed! ANAK MO SI XANLEY! Anak mo siya! HE'S YOUR SON!" Dinuro duro ko ang dibdib niya, naging matalim ulit ang paningin niya sakin.

"Hindi ko siya anak! Sigurado ako na sa ibang lalaki mo 'yon naging anak pero sakin mo ipinagpipilitan! You're really a whore!" Nasampal ko siya sa sinabi niya, I can't help it. Sobra na siya mag salita, sobrang sakit na. Mas lalong nag dilim ang paningin niya sa pag kakasampal ko sa kanya, ngayon ko lang kasi siya nasampal sa tagal ng pag sasamahan namin.

I wiped my tears away while trying to resist my loud and hard sobs, tumalikod na ako mula sa kanya at nag simulang maglakad palayo. Hell, I don't care anymore, I just want to get away. I was about to take a one more step ng hinila ni Stanley ang buhok ko pabalik at pilit na isinubsob ang mukha ko sa sahig, I struggled hard pero napatigil ako ng inuntog niya ang ulo ko sa sahig.

Mas lalo ako natakot ng itinaas ng asawa ko ang dress ko at pilit na hinihila pababa ang panty ko, my eyes widened in shock. I know what's going to happen, he's going to do that horrible stuff again!

"STANLEY STOP!" I shouted between my tears, pilit kong itinataas ang suot kong panty.

"Ang tapang mo na ngayon, huh? Hanga na ako sa lalaki mo, napapatapang ka." Madidiin niyang sambit habang binubulong iyon sa tenga ko, mas lalo akong pumalag sa kanya. Nag impit ako ng sigaw at lumingon sa kanya, he was just smirking devilishly.

"STOP, STANLEY!" I yelled.

"Stop squirming, bitch! Let me fuck you like a good wife you are." The moment he stated those words to me parang nawala ako sa sarili ko, hindi ko alam kung saan ako nakakuha ng lakas ng loob at lakas ng katawan. Everything seems faster, nakita ko na lang na napaupo si Stanley sa sahig habang ang mukha niya ay nakatagilid. Nanlalaki ang mga mata niya, I just realized that I pushed him onto the ground using my foot and slapped him hard again on his cheek; mas malakas kaysa kanina.

Dali-dali kong inayos ang sarili ko at tumayo, muli akong tumingin sa kanya. Hindi parin siya gumagalaw sa kinauupuan niya, I chewed my lower lip and shook my head. "You're a horrible husband."

For the first time in my life, I wish I never loved this man.

My Heartless Husband ◌༉‧ [ completed ]Where stories live. Discover now