Poem Name: Saxarla
Ku sinaan dharaartii
la sargooyey dunidee
Rabigaay sameeyee
cirka sare u taagee
xiddigaha siraatiyo
dayax suudi meeriyo
lagu sugay cadceeddee
sagalkiyo daruurtiyo
lagu xidhay sitaacee.
Dhulka gogol laseexdiyo
sabo lagu negaadiyo
laga dhigay sin-dadabkee
buuraha la saaree.
Dhirta samayda ciidiyo
salka loogu joojee,
saddexlaab badiyo webi
lagu yidhi sabbeeyee.
Dabadeed la saanyee
qofba meel la siiyee
saldhigeedu qaydnaa.
Cidi uma sinnaynoo
dadku ruux sabooloo
saranseer ku raagiyo
guryosamo nin yaalloo
sidka dhalay ku haystoo
heley seermawaydiyo
laba kala sadroonbaa
subax noolba joogee.
Waan soo socdaa kowdhe
waxna waan sidaa labo dheh
samir yeelo weligaa
Saxarlaay ha fududaan.
Salfudaydku Xaawuu
jannadii ka saaree
ruuxaad sugaysoo
maqan waa la saadshaa
sahan waa la dhowraa.
Ha sahwiyin ha salelin
sarka-dhaban ha noqonnin,
ha saluugin qaybaha
qalinbaa saxeexee.
Waxaan Saatir kuu qorin
ha u suul-dhabaalayn.
Kala saar run iyo been
kala garo sir iyo caad.
In salaadu weligeed
kala tahay sunniyo faral
u ogow saxiyo maan.
Inaad saamo jiiddiyo
sanqadhtirasho kala daa.
Naf jacayl sawaaboo
sanka kuu dalooshoo
kuu sudhay hoggaan baad
u siddaa maqaarkee,
haku daba-saqlaysee
ha gaabin seetada
sogsogtiyo cadaaddiyo
ha ku saydhin laamaha.
Waan soo socdaa kowdhe
waxna waan sidaa labo dheh
samir yeelo weligaa
Saxarlaay ha fududaan.
