BEN EŞCİNSELİM!(Tamamlandı)

5.Öpücük

Tüm okurlarıma sevgilerle, yorum ve vote atan herkese teşekkürler bu bölüm onlar için:*

Soğuk su bütün bedenimi hissizleştiriyordu.  Ve bu hissizliğin içinde sadece Masonın elleri vardı. Bana dokunan elleri... Omuzlarımdaki elleri olduğu sürece suyun altında olmamın hiç bir önemi yoktu. Korkum gitmişti.

O benim kurtarıcımdı!

Ama o da ne? Nefesim... Ciğerlerim patlayacaktı sanki. Sakinliğimi korumaya çalıştım. Olmuyordu. Mason'ı uyarmaya çalıştım. Elleri, çok güçlüydü! Debelendim. Ama beni bırakmıyordu. Beni öldürmeye mi çalışıyordu? Hayır, o böyle bir şey yapmaz.

Canım yanarken gözlerimi açtım. Havuz görüşümü bulanıklaştırıyordu.Fakat biçimli yüzü karşımdaydı. Gözleri açıktı ve beni izliyordu. Yüzünde anlayamadığım bir ciddiyet vardı. Sarı saçları başının etrafında dans ediyordu. Birden beni kendine çekti.

Elleri omuzlarımdan sırtıma kaymıştı. Ne yapıyordu? Başımı salladım.Bedenlerimiz birbirine yapışmıştı. Ne-fes al-a-mı-yor-dum! Derken beni öptü!? Ve korkum yerini şaşkınlığa bıraktı. Dudakları ne kadar da yumuşak!

Ateşli bir öpüşme değildi. Aslında bir öpücükte sayılmazdı. Asıl amacı... Evet şimdi rahatlamıştım. Bana nefes üflüyordu. Soluğu  ciğerlerimi şişirirken içim titriyordu. Bir an kolumu boynuna dolamak için büyük bir istek duydum. Ama o dudaklarını çektiğinde bundan vazgeçtim. Hemen sonra suyun üstündeydik. Afallamıştım. Mason saçlarını eliyle geriye atarken, gözlerime dolan suyu elimin tersiyle kurulamaya çalıştım.

Klor yakıyordu.

-Bu da neydi?Diye sordum,sarsakça.

Hala kendime gelememiştim.Sanki hiç bir şey olmamış gibi karşılık verdi.

-Korkunu yenmek içindi. Suyun altında kalamazsan üstünde de duramazsın.

Evet, ama bunun beni öpmenle ne alakası var?  Bunu soramadım. Dudaklarımı yaladığımda havuz suyundan başka tat alamamıştım. Ne yazık!

Oysa ilk öpüşmemin daha güzel olmasını hayal etmiştim. Mason tarafından olması iyi bir şeydi. Hatta harikaydı! Ama aşkla olmamıştı. Ayrıca sadece beş saniyeydi.

-Pekala o zaman teşekkür ederim sanırım...

Buradan bir an önce gitsem iyi olacaktı. Mason gülümsedi ve elini uzattı.

-Önemli değil. Seni tanıdığıma sevindim Blake! Artık ismimi biliyordu. Gülümsemeye çalışıp elimi uzattım.

-Ben de. O zaman... Görüşürüz.

Arkamı dönüp parmaklarımın ucunda sekerek ilerlerken seslendi.

-Blake!? Of!Lütfen mektubu okumamış olsun.

Sakince döndüm.

-Bir kaç ders daha yapmalıyız.Dedi beyaz dişlerini göstererek.
Beni kalpten götürmek mi istiyordu? Bu benim için mükemmel bir fırsattı. Hemen kabul ettim.

-Tamam. Ne zaman?

Mason bir an düşündü.

-Ben sana haber veririm. -Ve yine aynı içimi eriten gülümseme.-

O, mutluydu. Şu an benimle de!

-İyi, o zaman yeniden görüşürüz.

Bu sefer hızla arkamı döndüm. Yüzüm alev alevdi.Dudaklarım...Tadını alamasamda aslında kötü bir öpüşme değildi. Tanrım daha önce kimseyle öpüşmemiştim ki!? Hem su altındaydı. Rüyalarımdan birinde böyle bir şey gördüğümden emindim. Benim denizadamım.