GANGSTER

Gangster 2. Bölüm GERÇEKLER

Bölüm Şarkıları;

The Cinamatic Orchestra - To Build A Home 

M83 - Wait

-------------------------------------------

Tişörtüm üzerime yapıştığında yatakta doğrulmuştum. Gözlerim korkuyla irileştiğinde nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum. Dudaklarımı yalayarak duvardaki saate baktım, sabahın 6'sıydı. Vücudum rahatlamaya başladığında gözlerimi kapayarak iç geçirdim.

Aynı çocuk, aynı rüyalar. Neredeyse her gece onu görüyordum. Korkuyla yerimden sıçrıyor, uykularımdan uyanıyordum. Ancak bu rüyaların yanı sıra, gözlerimi kapattığım her anda, ürkütücü siyah gözleri beni esir alıyordu. Kanım aniden donuyor, nefeslerim hızlanıyordu.

Açıklamam gerekirse, annem, delirdiğimi düşünüyor, eline geçen her fırsatta beni, rehabilitasyona yatırmayı hedefliyordu.

Ve bir de Victor vardı. Victor, aile dostumuzdu. Babamın çocukluk arkadaşı, işinde gayet başarılı bir psikologdu. Babamın vefatından sonra, annem ve bana göz kulak olur, dışarıdakilere karşı korurdu.

Uzun uğraşlar sonucunda, beni, onunla görüşmem için ikna etmeyi başarmıştı. Haftanın birkaç günü, heyecan ve merakla karşımdaki koltuğa oturur, bana sorular sorardı. Verdiği tepkiler ve mimiklerine baktığımda bana inanmadığını kolayca söyleyebilirdim. Ancak en azından uğraş vererek beni rahatlatmaya çalışıyor ve bilmediğim bir nedenden dolayı rüyalarımın üzerine düşüyordu.

Parmaklarımı saçlarımın arasında gezdirirken, annemin kapıma dayandığını fark ettim.

Kollarını göğsünde birleştirerek "Aynı rüyalar mı?" diye sordu. Ses tonunda endişeye dair bir tını yoktu, en az onunda benim kadar alıştığını biliyordum.

Ağırlığını tek ayağına vererek kapıya yaslandı.

Başımı salladım.

Odamın duvarında göz gezdirdikten hemen sonra, bakışları gümüş çerçeveli saat üzerinde yoğunlaştı. "Birkaç saat içinde Victor burada olur. Ondan önce bir şeyler yapmak ister misin?"

Kollarımı gererken "Biraz yürüyüş yapabilirim." Dedim.

"Sana eşlik etmeyi isterdim ama biliyorsun, derginin yayımlanmasına neredeyse bir aydan az bir süre kaldı. Son hazırlıklar çok önemli." Yaslandığı yerden doğrulup, göz kırptı. "Vouge'ta kolay iş bulamazsın."

Annem, Vouge dergisinde çalışıyordu, iyi bir rütbesi vardı ve bu bize iyi bir kazanç sağlıyordu.

"Victor gelene kadar gelirim."

Bir süre sonra, yanıma yaklaştığında gözlerinin dolu dolu olduğunu görebildim. "Zena, iyi olduğunu görmek o kadar güzel hissettiriyor ki." İç çekişi göz yaşlarıma sinyal gönderirken kollarımı boynuna sararak "İyi ki varsın." Diye fısıldadım. Burnunu çektiğini duyabiliyordum.

"Sende öyle, tatlım." Ayağa kalkarak kapıya ilerledi. "Şimdi hazırlanıyor ve biraz yürüyüş yapıyorsun."

Gözlerimi devirerek "Evet, evet." Diye mırıldandım.

Annem, arkasından kapıyı kapattığında, yataktan zorlukla çıkarak dolabımın karşısında dikildim. Birkaç elbise yığınının arasında çok sevdiğim siyah taytımı bulduğumda hızlı hareketlerle pijamalarımı bacaklarımdan sıyırdım.

Zihnim biraz olsun boşalmaya başladığında taytımı üzerime geçirdim. Rüya aklımdan çıkmış derken, aslında en derinlerimde bir yerdeydi. Evet, belki deliriyordum ancak gerçek şuydu ki, her geçen gün biraz daha alışıyordum. Bir zaman sonra tepkilerim azalıyor, günlük rutinimin bir parçasıymış gibi görüyordum.