CHAPTER 25: THE LAST MESSAGE [PART 1]

2.9K 19 5
                                    

CHAPTER 25: THE LAST MESSAGE [PART 1]

Pagkalipas ng isang taon.


……..

“ano na??? gosh…baka malate tayo sa kasal”
(sabi ni gina kay lira)

“wait nga lang….eh…eto na…nakabihis na….wag mo akong tarantahin”
(Sabi ni lira na natataranta sa kaibigang si gina)

“ewan ko sa iyo….hello…marami akong gagawin after the wedding…gosh…it’s a BEACH WEDDING…sa boracay…ano ba..bilisan mo dyan…flight natin before 2pm ano ba….alas onse na oh…gosh lira…ang kupad ah”
(sabi ni gina)

“eh kung tinutulungan mo ako dito hindi yung salita ka ng salita dyan….hmpf”
(Sabi ni lira kay gina)

“hoy…hindi ako pumunta dito para tulungan ka…hmpf”
(sabi ni gina kay lira na nagiinarte)

“sabi mo eh…o tapos na ako…tara na!”
(sabi ni lira kay gina)

“wow…thank you lord…natapos din sya…parang hindi kana babalik ah?, dami mong dala!”
(sabi ni gina kay lira)

“wow….nahiya naman ako sa mga dala mo ah….parang mas marami ata yung sayo??? Bakit dun kana titira???”
(sagot naman ni lira kay gina)

“haist….kasi si mommy eh…pinadala yan lahat…tara na”
(sabi ni gina)

“manong let’s go…ihatid mo na kami sa airport at kating-kati na ako sa dagat!”
(sabi ni gina)
……..


Napansin ni gina na tumahimik si lira noong nasa loob na sila ng kotse.

“oh??? Ano na naman ito??? Bakit nanahimik ka na naman dyan???”
(tanong ni gina kay lira habang nakikinig ng IPOD nya)

“ahm…wala….wala lang ito!”
(sabi ni lira)

“anong wala??? Hmpf…dahil magkikita na naman kayo ni Tristan???, hello lira…naka-move on na ang lahat pero ikaw hindi pa…pati nga si LARA nakamove on na eh….anyways wala na ba yung CHAIN TEXTMESSAGE na pinasa sayo ni Tristan??”
(tanong ni gina kay lira)

“wala na…bigla na nga lang nawala…hindi ko naman binura…..haist…di ko alam….nahihirapan parin ako sa sitwasyon naming dalawa!”
(sabi ni lira)

“aba gumaganun ka pa ah….hoy artista??? Ewan ko sa iyo….bahala ka…kapag nagsawa sa iyo si Tristan na suyuin ka…baka mapagod na iyon….hello isang taon na ang nakakalipas….pls…wag bad vibes kasal pa naman nila tito Michael at tita maribeth….ganyan ka haist!”
(sabi ni gina)

“oo na po….sige na…dina ako mag-mumukmuk.”

Sabi ni lira sabay ngiti.


“ang pangit ng ngiti mo hahahah…”

(sabi ni gina sabay tawa)

…….

Pagkalipas ng isang oras ay nakarating na sila sa airport.


Tumawag si mike kay gina.


“babe…ano nasan na kayo???”

Tanong ni mike sa kasintahan.


“anong babe??? Diba ang sabi ko…honeybunch ang tawagin mo sa akin…leche ka sinong babe yun??? Gago ka ah”

Galit na sagot ni gina sa boyfriend nyang si mike.

“easy lang girl…nakakahiya dito sa airport ang daming nakatingin”

Pigil ni lira sa kaibigan nito.

“ahm…sorry nakalimutan ko lang…ang corny kasi ng honeybunch eh….”

Sagot ni mike kay gina

“ah??? Corny pala…bahala ka sa buhay mo…leche ka”

Sabi ni gina sabay binaba ang phone.



“oh…ano yan??? Artista??? Nagdadrama dito sa gitna ng airport??’

(Sabi ni lira kay gina)

“hmpf…tara na nga magcheck-in na tayo…lagot talaga sa akin yan si mike pagdating natin sa BORACAY. Grrrrr”

(nang gigigil na sagot ni gina kay lira)

“chillax girl…ano ba!”
(sabi ni lira)

…….

Samantala.

Sa BORACAY.


Sa resort na pag-aari ng pamilya nila TRISTAN.

Ay nandun na ang ibang barkada nila.

Si ivy.

Na unti-unti nang nakakapaglakad.

Dahil narin sinusunod nito ang mga check up at mga exercise na tinuturo kanyang nurse.

At syempre dahil sa may inspirasyon ito ngayon.

Si josh.

Sinagot na ni ivy ang matagal ng nangliligaw sa kanyang si josh.


“oh ivy??? Nagugutom ka ba?”
(tanong ni josh kay ivy habang nasa dalampasigan)

“ahm…hindi….umupo ka nga dito”
(Sabi ni ivy kay josh)

Umupo ang binata sa tabi ng dalaga at nag-usap ang dalawa.

“sana magkahimala…bukas”
(sabi ni ivy sabay tingin sa langit na kay ganda)

“bakit naman??”
(tanong ni josh na nakatingin sa magandang mukha ng kasintahan)

“na sana….maka-lakad na ako…para sabay-sabay kaming tatlo nila, gina, lira at ako. Na magdala ng bulaklak sa kasal.”
(sabi ni ivy sabay tingin sa mukha ng gwapong kasintahan)

“wag kang mag-alala…darating din ang panahon at makakalakad kana….pero ngayon…..


Binuhat ni josh si ivy.

“ano bang ginagawa mo??”

Tanong ng dalaga sa ginagawa ng binata.

“wag kang makulit,”

Sabi naman ni josh na binuha na si ivy.

“pero ngayon…aalagaan muna kita…at ako muna ang magiging paa mo”

Sabi ni josh sabay halik sa noo ni ivy.


“salamat josh”

Sabi ni ivy.

……..


Malamig ang hangin,

Makulimlim ang mga ulap.

Tahimik na naglalakad si Tristan sa dalampasigan.

Pinapakinggan ang pagsayaw ng mga tubig sa buhangin maputi.


Ng biglang may narinig itong boses.


“Tristan…………………………..”

Sigaw ng isang boses.


Lumingon si Tristan.


“tristannnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn, kain na”

Sigaw ni mike sa kanya.

Napakamot ng ulo si Tristan.


At sumigaw.

“oo papunta na dyannnnnnnnnnnnnnn”

Sabi ng binata.



Kinuha nito ang cellphone nito sa bulsa.

At tinext si lira.


“LIRA…..last text ko na ito….last message ko na ito….mahal kita….at sana mahalin mo rin ako”

Sabi ni Tristan sa text.

At nanumbalik ang mga ngiti sa gwapong mukha ng binata.


Sumigaw ulit si mike.

“tristannnnnnnnnnnnn….kakainin na raw”
(sabi ni mike)

“andyan na………………”
(sagot ni Tristan)


……..

Pagkalipas ng 3 oras ay nakarating narin sa airport ng BORACAY sina GINA AT LIRA.


“haist ang initssssssssssssssssssss…..gosh…nasan na ba sila mike???”
(sabi ni gina na hinahanap sila mike na susundo ng mga oras na iyon)


Binuksan ni lira ang cellphone nya.


At nagulat sya sa dami ng unread textmessage nya sa phone nya.

50 unread text???

“Sino naman ito???”

Binuksan nito ang inbox at ngumiti ito noong nakita kung sino ang nagtext.



“lira…hinihintay kita dito….nandito na sila josh at ivy”

“lira…..na mimiss na kita”

“lira….ano??? nakaalis nab a kayo??”



At ang huli.

“lira…..last text ko na ito….last message ko na ito…..mahal kita….at sana mahalin mo rin ako”


Nagmamadaling ni replyan ni lira si Tristan.


“oo na…hindi kita matiis….mahal na talaga kita”

Text ni lira kay Tristan.

Ang hindi alam ni lira ay nalowbat na ang phone ni Tristan.

Kaya hindi nito nabasa ang text ng dalaga.


Napansin ni gina ang mga ngiti sa mga labi ng kaibigan.


“ano yan????...yan oh…”
(tanong ni gina kay lira)

“ano ano yan??? Anung pinagsasabi mo??”
(sabi ni lira na tuloy parin ang ngiti)

“yan….yang mga ngiting yan??? Anung ibig sabihin nyan!”
(tanong ni gina kay lira)

“wala….wala ito!”
(sabi ni lira sabay tumalikod, nagblush ang pisngi ng dalaga)


………

Pagkalipas ng isang oras ay nakarating nasila sa resort na pagmamay-ari ng pamilya ni Tristan.


“ang yaman nyo talaga Tristan….kayo na ang may resort sa BORACAY….powerful”
(Sabi ni gina)

“hello honeybunch!”
(bati ni mike sa kasintahang si gina na hindi sinundo ang dalaga sa airport)

“bakit hindi mo ako sinundo sa airport??”
(mataray na tanong ni gina kay mike)

“eh kasi biglang sumakit ang tyan ko eh….sorry honeybunch!”
(sabi ni mike na humiingi ng patawad sa kasintahan)

“patawarin mo na sya….”
(bulong naman ni lira kay gina)

“hmpf…..kung hindi lang dahil kay lira….hmpf…sige na ….mahal kita….eh…wala na akong magagawa…kahit na lagi kang palatae….hahahha mahal parin kita…halika ka nga ditto na miss talaga kita honeybunch!”
(sabi ni gina kay mike sabay yakap kasintahan)

“aysus…..daming arte…..bibigay din pala!”
(bulong ni lira kay gina)

……..

Nakangiting lumapit si lira kay Tristan.


“ahm….tristan???”
(tawag ni lira kay Tristan)

“bakit??? Lira??? Anong problema??”
(tanong ni Tristan kay lira)

“bakit?? Problema??? Bakit??? Puro problema lang ba ang sasabihin ko sa iyo???”
(sabi ni lira kay Tristan)

“ahm…..hindi naman…I mean…ano yung gusto mong sabihin!”
(sabi ni trsitan sabay kamot sa ulo nito)

“ahm…anyways nareceived mo ba yung text ko sa iyo??”
(tanong ni lira kay Tristan)

Nagtaka ang binata sa tinanong ng dalaga sa kanya.

“ah??? Nagtext ka ba sa akin??”


“oo….nagreply kaagad ako…pagbaba namin ng airport!”
(sabi ni lira)

“ahm….sorry..lowbat ang phone ko….hehehhe hindi ko nabasa”
(Sabi ni Tristan)

“ah…ganun ba??? Ok…ahm…I just want to say…sorry…”
(SAbi ni lira kay Tristan)

“for what/???”
(tanong ni Tristan)

“ahm…sa lahat…sa lahat…lahat…ang tagal kita bago na patawad…sorry ah!”
(Sabi ni lira)

“so pinapatawad mo na ako??? Yes….thank you lord!”
(Sabi ni Tristan sabay sigaw)

“hoy.,…pinapatawad pa lang kita…hindi pa kita sinasagot”
(Sabi ni lira sabay nagblush ang mga pisngi nito)

ITUTULOY

The Chain TextmessageWhere stories live. Discover now