Let me love you #10

61 1 1
                                    

"I WISH I NEVER FELL DEEP IN LOVE WITH YOU AND

NOW IT AIN'T NO WAY THAT WE CAN BE FRIEND"

------------------------------------------------------------------------------------

Andrea P.O.V

Kakatapos lang ng program namin sa Cebu at pagod na pagod na ako. Di lang sa program pati na rin sa relasyon namin ni Bobby , hindi sa pagod dahil nag kakasakitan na kami ni Bobby kung di paano ko haharapin ang sarili ong problema dahil makakaapekto ito sa kung ano man meron kami ni Bobby ngayon.

 Dahil sa problema ko napapagalitan ako ng Instructor namin dahil wala ako sa sarili. Iniisip ko kung paano masusulusyunan ang problema ko at paano ko sasabihin kay Bobby. Natatakot ako kasi wala akong mahanap na kasagutan sa mga problema ko.Ayoko naman matapos lang kami ni Bobby sa ganitong problema. At nasasakat ako isipin ko pa lang na maghihiwalay na kami sa ayaw at sa gusto o man :(

At tuwing tumatawag siya sinasadya kong wag sagutin kahit ang totoo niyan ay kating-kati akong sagutin iyon,natatakot ako baka pag sinagot ee bigla na lang akong traydorin ng sarili ko at umiyak habang kausap siya. Kaya pinatay ko na lang ang cellphone ko .

Bukas ang uwi namin sa Manila at bukas makikita ko na siya,sana bago kami mag kita bukas ay may mahanap na akong sagot at masabi ko na sa kanya ang problema na meron ako. At kung may mahanap akong sagot sana parehas kaming hindi masaktan pero . . . . . . . . . . . . . . 

mukang malabo iyon mangyari .

 BOBBY P.O.V

"babe , kanina ko pa napapansin na wala ka sa sarili mo. bakit nag karoon ba ng problema sa Cebu?" simula kasi kanina ganyan na siya parang may iniisip.

"wala namang problema sa programa namin. babe ikaw kamusta ka na rito? saglit lang ako baka may pinalit kana sa akin " okey taman hinila din ang girlfriend ko pero alam ko naman na nag bibiro lang siya. Yinakap ko siya at isinandal ko ang ulo niya sa dibdib ko bago sumagot.

"pwede ba iyon? bakit kita papalitan e mahal na mahal kita. tsaka takot ko lang na magalit ka sa akin" at hinalikan ko ang punong ulo niya.

"ako ba miss mo rin?"

"opo naman ,miss na miss rin kita at love na love pa ! I love you Bobby Miguel Raxus Carlton" at bigla na lang siya pumiyok at naramdaman ko na basa ang damit ko dahil sa kha niya. Inihiwalay ko muna siya sa sarili ko at nakumpirma ko ngang umiiyak siya.

"Andrea bakit?" tanong ko dahil nag aalala na ako.

"Miguel hindi ko ginusto 'to promise at wala na hinagap kong magiging ganito ang sitwasyon." hawak niya magkabila kong pisngi at taimtim na nakatingin sa mat ko. Lungkot at takot ang nababasa ko sa mga mata niya at ngayon kong lang din napansin na maga ang kanyang mga mata na para bang galing sa mag hapong kakaiyak.

"ang alin ba andrea?"

"kung ako ang masusunod ayoko talaga Miguel,promise"

"D*mn Andrea, spill it out hindi yung pinakakaba mo ako" kasi sa totoo lang sobrang kaba na ang meron sa dibdib ko ngayon.

"Miguel ipapakasal na ako nila mommy at daddy" parang bomba iyon nang marinig ko iyong mga kataga sa kanya.

"what ?  If this is a joke not I'm telling you it is not funny Andrea now cut it off" tapos umiiyak na lalo si Andrea ng lubusan ngayon sigurado na ako na hindi nga ito biro dahil sinagot lang naman ng mga luha ni Andrea ang sinabi ko sa kanya at ngayon ang mga ko ku ay na ngu-ngulap na pero pinipigilan ko para balanse lang.

"sana nga Miguel biro lang ang lahat ng mga ito para hindi natin nasasaktan ang ating mga sarili ko at hindi rin tayo mag kahiwalay. Pero sorry lahat ng mga narinig mo sa akin ay mga katotohanan na kailangan mong malaman mula sa akin at hindi sa iba o kaina momm at daddy"

"Miguel sorry but I think we should end this our relationship" what ang bilis naman 'ata

"bakit Andrea?" yan lang ang na sabi ko.

"Anong bakit Miguel? saan ba banda sa mga sinabi ko ang hindi mo maintindihan ? saan ba banda sa sinabi ko ay biro?"

"sa akin ka na lang mag pakasal" nagulat siya sa sinabi ko kahit naman din ako ay nagulat din hindi dahil sa ayaw ko siya pakasalan yun lang ay hindi pa din ako handa dahil wala padin ako maipagmamalaki sa harap ng pamilya niya lalo na sa mga magulang niya. Maliban lang sa business ng magulang ko na hindi ko naman pinaghirapan.

"hindi pwede Miguel.Matagal na nila ito pinag desisyonan at pinagplanuhan."

Ang daming katanungan na tumatakbo sa isipan ko at niisa man roon sa mga katanungan ko ay wala niisa man roon ay naisawika ko, at ito mismo lalo ang nakasakit sa akin at mula pa lalo sa kanya ,

how can she be so insensititive for me to her favor or request!

"I hope we can still be friend ,right Miguel ?"

"I WISH I NEVER FELL DEEP IN LOVE WITH YOU AND NOW IT AIN'T NO WAY THAT WE CAN BE FRIEND" yun lang at iniwan ko na siya.

-------------

Pag uwi ko dumiretso ako kaagad sa mini bar namin at kumuha ng alak na pangpamatay ,ibinuhos ko sa alak ang lahat ng mga masasakit na pangyayari sa akin ngayon araw. Binuhos ko sa alak ang galit ko at diretso lagok lang ang ginawa ko. Tumigil lang ako ng nabosesan ko ang boses ni Mommy.

"may problema ba Bobby?" tanong ni mommy .

"mommy break na kami ni Andrea?" sagot ko sa tanong ni Mommy.

"how come akala ko ba going strong kayo?""

"ipakakasal kasi si Andrea sa iba" at tuluyan ng bumuhos ang luha ko,lumapit sa akin si mommy at kinuha sa kamay ko ang bote ng alak at yinakap ako.

"sige lang anak umiyak ka lang,hindi iyan makakabawas sa pagkalalaki mo. hahaha" nagawa pa talaga ni mommy na tumawa.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

I'M STILL IN PAIN!

----------------------------------------------------------------------------------------------------

midnytsolitaremie

05:51

12/08/13

Let me love youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon