Borrowed Chance

533 9 3
                                    

Tandang-tanda ko pa ang sinabi nila papa at mama…”Anak, huwag ka muna mag boyfiend, mag-aral ka muna, pasasaan ba pag nakapagtapos ka na mamimili ka na lang sa mga lalaking yan…”

Heto, ako nakapagtapos na nga ng college with flying colors pero NBSB pa din. Sayang ang ganda at talino. Waley naman nagkakagusto. Hmmp, saan na nga ba ang mga lalaki mama? Papa? Bakit wala sila Pano ba naman kasi kung nilandi ko din ang james na ‘yon, hayan tuloy di na nakapaghintay. Kumusta na kaya siya? Sila pa kaya? Masaya kaya siya? Naalala pa kaya  niya ako?

Hayan, natapos na din ang buong araw na pagtatrabaho sa opisina, makauwi na nga…

Wow ang gara ng kotse ha, sports car kalian kaya ako makakasakay sa ganyan. Malapitan nga. Ayy, nasesense kong pogi ang may-ari. Naku makasibat na nga… (bago pa man makatalikod)

“Hi devon, mind if I take you home?”

Oh-em, Devon daw oh…Boses pa lang ulam na…tao ba yang nagsasalita?

“Sure, why not…ay este…wait…” (tuluyang humarap sa lalaking tumawag sa kanya…)  

“James?!?”

“Yes it’s me…Hi!”

“How come you’re here? Ahmm…”(stuttering)

Naman, masyado ba akong matanong Papa Jesus? Nakulitan ka ba sa akin kanina at ganito kabilis ang sagot mo?

(Binuksan ni James ang pinto ng kotse)

“Come on, let’s talk while on the way home, I bet your mama and papa are waiting for you now…”

Ano ba to nangangatog ako, nanghihina ang tuhod ko…

Si James Reid ang First crush, first suitor and first love ko…kaya lang sympre masunurin akong anak kaya ayon…binasted ko siya at sympre di lang naman ako nasaktan…kundi sobrang nasaktan.

Ano ba to, pepe na ba ako?

“So how are you?” tanong ni james habang sinusulyapan ako…”I’m glad I found the right address of your office…It is so nice seeing you now after all these years…you still look good…”

Ngiti lang naisagot ko…nanghihina tuhod ko…ang mata niya, ang ngiti niya, ang mga labi niya!!! Waaaaaah!

“Ah, eh, same here!”

sabay ngiti…ayun same here daw oh…Tyeet naman eh! Waley, nabaluktot na ata dili ko…ano ba ‘to? Papa Jesus naman eh, hindi ako prepared.

Nakarating na lang kami sa bahay, iyon at iyon lang ang mga katagang nasambit ko, hay naku, napaka articulate ko noh? Ganito ba talaga pag nasa tabi mo na ang lalaking matagal mo na gusto Makita? Nakakabobo ba talaga?

“Ahhm, pasok ka muna James, dito ka na magdinner!?!”…finally nakapagsalita din ng diretso…

“Oh, really…sure…”

“Ma, Pa may bisita po ako…si james po hinatid ako…” nahihiyang pakilala ko sa mga magulang ko…parang teen ager lang ako…

“James? James Reid? Ikaw na ba yan? ‘yong, 'yong…”

“Ma, Opo, siya po. Dito po siya kakain ha…Kain na tayo ma?”

Si mama, mukhang excited din. Pati si papa abot tainga ang ngiti. Kasi naman, alam nila kung gaano ko kagusto si James. Kahit strikto wala akong tinatago sa kanila.

Natapos ang pinakamahabang dinner sa buhay ko. Umuwi na si james pero sympre kinuha niya number ko…ayieee.

1 message received…

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 23, 2011 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Borrowed ChanceWhere stories live. Discover now