Chapter 3
"Baby, wake up."
"Baby.."
Nagising ako ng may kumakalabit sakin at sa naririnig kong ingay.
Hindi ko na idinilat yung mata ko dahil kilala ko na kung sino to.
Si daddy nanamam. Antok na antok pa ako eh.
"Daddy, 10 mins. Okay?" i said then i yawned..
"Baby, hapon na kaya. Tapos hihingi kpa ng 10 minutes. Masyadong sobra na yang tulog mo"
Sobra? Eh inaantok pa kaya ak-- ... Wait,
Napaupo agad ako.
"Hindi ba ako nagkamali ng narinig?" tanong ko.
Napakunot naman ang nuo ni daddy.
"Alin ba dun sa mga sinabi ko?" tanong nya sakin.
"na hapon na"
Nag nod naman si daddy at ngumiti.
"Anong oras kna umuwi kagabi?"
"Eh hindi naman ako umalis kagabi eh." dipensa ko.
Hehe sana hindi malaman na gumimik nanaman ako kagabi ^___^
"Ah okay. Baba kna at kumain." sabi ni daddy at papalabas na sya sa kwarto ko.
Yess!! Napakagaling ko talaga.
Nagmadali na akong bumangon at pumunta sa cr para maligo.
May lakad pa ako mamaya eh. Baka ma-late pa ako.
*
"Im crazy for you baby... Crazy for you.. Im crazy crazy for youuuuu"
Nakanta lang ako habang nagbibihis.
Masanay na kau na lagi akong kumakanta dahil ginagawa ko to lagi kapag good mood ako.
Maniwala kayo dali..
Sige kau, isusumbong ko kayo kay author..
Nagmadali na akong bumaba at dumiretso ako sa living room.
"YAYA!!!" sigaw ko. Medyo may pagka bingi kasi si yaya eh. You know, jonda na. I mean matanda na.
Agad naman dumating si yaya na hinihingal pa.
"Bakit kriz, may sunog ba?" tanong ni yaya ng may pagka panic sa boses nya .
"Wala yaya, ikaw naman masyado ko kung mag panic."
-__-
*
Pagkatapos kong kumain ay pinapunta agad ako ni daddy sa office nya.
Masyado kasi syang workaholic kaya kahit yung bahay namin ay may office nya parin. Wala nang ibang ginawa kung hindi magpayaman.
Well okay narin yun, atleast nakakatalakas ako tuwing gabi kahit may curfew ako. Bwahahaha.
Nandito na ako sa tapat ng office nya at kumakatok.
Agad nya naman binuksan yung pinto at pinapasok ako. Marami kasing kaartehan si daddy eh. Kelangan daw kumatok muna. Tsk.
Agad na akong umupo sa couch. Napagod ako eh. Ilang minuto na kasi akong nakatayo.
Tulala lang si daddy habang hawak yung doorknob at nakatayo. Anyare??
"Daddy, ano po ba ang pag uusapan? Paki bilis kasi aalis ako ngayon."
Umupo na si daddy sa couch sa harap ko.
Nako!! Mauubos na pala yung allowance ko. Eh mag sa-shopping pa kami mamaya. Hmm
Ngumiti ako kay daddy.
"Alam ko yang ngiti mo na yan. Wala ka ng allowance noh"
I nod. Tumpak!! Ahaha. Ang galing talaga ni daddy.
"That's good. So, mapapadali ako na mapapayag ka." he grin.
"D-dad, what is it?" Don't tell me, ititigil nyo na ang allowance ko o kaya papaalisin mo na ako dito sa bahay dahil nasa right age na ako. Pero dapat matagal mo ng ginawa yan, kasi 22 na ako eh. Diba dapat 18?"
Mukha ni dad -___-
"Bakit ko naman gagawin yun?"
"Ganun kasi daddy yung mga napapanuod ko na koreanovela eh. Yung papalayasin nya na yung anak nya kasi nasa right age nasya tapos hindi rin kasi sya tunay na anak."
"What? Sinong tanga ang gagawa nyan? Eh kahit ampon pa kita, hinding hindi kita papalayasin dito."
"What do you mean, ampon mo lang talaga ako? Whaaaa. " nag iiyak ako. Oh my gosh. I can't believe this. Isa akong abandon child sa ampunan at dahil sa gustong magkaanak nila mommy at daddy ay hindi sila mabigyan bigyan ng Diyos kaya inampon nila ako.
A/N:
Haha. Ampon lang kaya si krizzia?
Next week nalang ulit yung UD ...
