Heart of a Drag racer

Third Lap

THIRD LAP

Muling nagbalik ang lumilipad kong isipan ng marinig ko muling magsalita si MICHAEL.

"Ano nang plano mo?"

"I'll do whatever it takes para lang mapatawad ako ni LEI. I will do everything."

"But we both know that it won't be easy VAUGHN, ako na mismo ang nagsasabi sayo."

"I know, of course i know. But I'll still do everything, just to win her back. Kilala ko si LEI, kilala ko sya higit sa kahit kanino. We've been together for quite a long time. I knew her better than you do, kaya alam ko ang ginagawa ko."

"Hindi na ngayon. Marami ng nagbago mula ng mawala ka, and RAYNE isn't an exception. Hindi na sya yung RAYNE na nakilala mo. Ang totoo, hindi mo na sya kilala. And this time, i knew her better than you do. Kaya hindi ko na sya hahayaang masaktan ulit nang dahil lang sayo, ako na mismo ang pipigil sa kanyang maniwala sayo."

"Labas ka na dito IYEL. This is personal, it's just betwen the two of us, alam ko, at nararamdaman kong mahal nya pa rin ako."

"Matagal ng walang "KAYO" VAUGHN, or should I say ACE RYDER CROSS? Dahil si VAUGHN ay matagal nang patay."

Hindi ko pa rin malaman kung paano ipo-process ang lahat ng narinig ko, parang mas lalo lang sumasakit ang ulo ko. Sapat na ang lahat ng narinig ko, at ayoko ng makarinig pa sa kung ano mang mula sa kanilang dalawa. Kaya't nagdesisyon akong putulin na ang tensyon sa dalawa, at lumabas ng kwartong tila impyerno, at magkunwaring walang narinig. Aalis ako sa bahay na ito at iisiping hindi ito nangyari. "TAMA" bulong ko sa aking sarili.

So I stood up, and walked towards the door and twisted the knob, only to be greeted by two shocked faces. BUSTED!

"Ano bang ginagawa ko dito?" pupungas-pungas kong bati kay MICHAEL.

"RAYNE, kanina ka pa ba gising?"

"Hindi. Kakagising ko lang actually, lumabas agad ako kasi pagmulat ng mata ko natakot ako eh? Pakiramdam ko nasa impyerno na ko. Siguro demonyo yung may-ari nung kwarto, pulang-pula eh?" I laughed crazily at my own joke alone, but they remained serious.

They both look at me. No, stare would fit better. And I tried my f*cking best not to stare back at him. God knows i won't take that.

"What?" I defensively ask. "Tara na nga IYEL, dinala mo ba si ASHTON?"

"Yeah? Wala namang ibang makakapagdala nun dito maliban sakin eh?"

Imbes na sumagot ay mabilis na kong naglakad patungong hagdan pababa. As if kabisado ko naman 'tong lugar na 'to. Pagbaba ko ng hagdan, I saw three narrow hallways. Great! Just great. Alin dito ang tamang daan. Sana hiniram ko yung map ni Dora di ba?

"Oh ano? E di nganga ka? Nagmamarunong ka na naman kasi eh?" pang-aasar ni MICHAEL na nasa likuran ko na pala.

"Yung totoo? Bahay ba 'to? O maze?"

MICHAEL just ignored me and walked on the middle hallway, while I just walked behind him. Wala na kong narinig pa mula kay MICHAEL, hanggang sa tuluyan na kaming makalabas ng bahay. I silently hopped on ASHTON and he ride his Black BMW Sedan. Akala ko hindi na talaga sya magsasalita pa, pero nang i-start ko na ang engine, ay muli syang nagsalita.

"Totoo lahat ng nakita mo, at alam kong narinig mo rin ang lahat. And yes, he's back for good."

As if on cue, lumabas sa gate ang tinutukoy niya. But I gave them no chance of talking to me, dahil mabilis ko ng sinuot ang helmet at pinaharurot palayo si ASHTON sa lugar na iyon.