"ကိုႀကီး အိမ္ကိုျပန္လိုက္ခဲ့ပါလား။ "
"အခုမလိုက္ေသးဘူးႏွင္း ျပန္လိုက္ပါ။"
ခြန္းကမိႈင္ေနသည္မို႔ ႏွင္းကစိတ္မခ်ျဖစ္ေနသည္။ ခြန္းက ေရ႔ွကတီဗီကို ရီမုႏွင့္လွမ္းပိတ္ၿပီး ဆိုဖာေပၚလွဲခ်လိုက္သည္။
"ငါတစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္။"
ႏွင္းကအလိုက္တသိျဖင့္ေခါင္းညိမ့္လိုက္သည္။
"တစ္ခုခုဆို ႏွင္းကိုဖုန္းဆက္ေနာ္။"
"အင္း ဂရုစိုက္ျပန္။"
ခြန္းတို႔ အိမ္ခန္း ဝင္စီးခံရတဲ့သတင္းက breaking news အေနႏွင့္ ၿမိဳ႔တိုင္းေနရာတိုင္းရဲ့ LED ေတြ TV Channels ေတြကေနခ်က္ခ်င္းကိုေၾကျငာေနေပမယ့္ မာန္ကေရာက္မလာခဲ့။ ဒီအတိုင္းဆို မာန္အလုပ္မ်ားေနတယ္ဆိုၿပီး ျဖၫ့္ေတြးလိုက္မွာျဖစ္ေပမယ့္။ ေက်ာ္စြာေျပာခဲ့သလို ႏွင္းလည္းေတြ့ခဲ့တာျဖစ္တဲ့ မာန္ကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ဆိုတာေၾကာင့္ ခြန္းပူေလာင္ေနရသည္။ ၿပီးေတာ့ဖုန္းေခၚတာလည္းမကိုင္။
ခြန္းေတြးေနစဉ္ တံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္လန႔္သြားရသည္။
"ကိုကို"
မာန္က ဘဲလ္မတီးပဲတစ္ခါတည္း password တစ္ခါတည္းဖြင့္ကာဝင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခြန္းမာန႔္ကိုၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးေခြၽးရႊဲၿပီး အက်ႌရင္ဘက္ဟၿပဲျဖင့္ ဖယိုဖရဲျဖစ္ေနသည္။ မာန္ကခြန္းအနားကိုကပ္လာၿပီး
"ဘာျဖစ္သြားလဲ။ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးေနာ္။ ကိုယ့္အခ်စ္ရာယ္ ကိုယ္စိတ္ပူလိုက္ရတာ။"
ခြန္းကသူ႔ကို တြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး
"ဘယ္ေဂ်ာင္မွာသြားအိပ္ေနလို႔ခုမွ သိတာလဲ။ ႏွင္းသာ အိမ္ကိုခနမဝင္လာရင္ ကြၽန္ေတာ့္အေလာင္းပဲေတြ့ရေတာ့မွာ။"
မာန္ကခြန္းပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္အုပ္ၿပီး
"နိမိတ္မရိွတာေတြမေျပာပါနဲ႔။ကိုယ္ဘယ္ေလာက္လန႔္သြားခဲ့လဲသိလား။"
ခြန္းတစ္ဖက္လွၫ့္ၿပီး ျပတ္သားစြာျဖင့္
"ရတီနဲ႔ခြန္းကိုေရြး..."
