ၿခံထဲသို႔ဝင္လာသၫ့္ မာန႔္ကားသံေၾကာင့္အိမ္ရိွလူေတြ ျပဴထြက္ ေျပးထြက္လာၾကသည္။ မာန္အိမ္ေတာ္ကထြက္သြားတာ ၇ရက္ရျိွပီး Villa မွာလည္းမရိွတာေၾကာင့္ မာန္ဘယ္သြားလဲဆိုတာ သိခ်င္ေနၾကသည္။
shirt အက်ႌလက္ရွည္ကိုျဖစ္သလိုေခါက္တင္ထားၿပီး ရင္ဘက္ၾကယ္သီးကဟၿပဲျဖင့္ ဆံပင္ကလည္းမေသမသပ္ခပ္ပြပျြဖစ္ေနသည္။ သို႔ေပမယ့္ မာန႔္ဆီမွာၾကၫ့္လို႔မေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာလံုးဝမရိွ။ ဖရိုဖရဲပံုစံျဖင့္ေတာင္ မိမိုက္ေနတာျဖစ္သည္။
"မာန္...ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ။"
မာန္ကရတီ့ကို တစ္ခ်က္ၾကၫ့္ၿပီး
"ကိုယ္သြားတဲ့ေနရာမွန္သမ်ွ ဘာလို႔သိခ်င္ေနတာလဲ။"
မာန္ကအိမ္ထဲသို႔ဝင္သြားၿပီး မၾကာခင္အဝတ္စားေတြလဲကာထြက္လာသည္။ မာန႔္ပံုစံကလိုတာထက္ကိုပိုၿပီး ျပင္ဆင္ထားတာေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကၫ့္လို႔ေကာင္းေန၏။ မာန႔္အေနာက္က အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကလည္းသူ႔ လက္ဆြဲအိတ္ကိုဆြဲၿပီး ကားေပၚတင္လိုက္သည္။
"သား ဘယ္သြားမလို႔လဲ။ "
"ကြၽန္ေတာ္တစ္ေနရာသြားမလို႔။"
"ဒီၾကားထဲ သားကိုလာရွာတဲ့ သူေတြရိွတယ္။"
"ကြၽန္ေတာ္ဆက္သြယ္လိုက္မယ္ေမေမ။"
မာန္က ေမေမ့ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကားေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။ ေမေမကရတီ့ကိုေခြၽးမအျဖစ္ လ်ွာထားတယ္ဆိုတာသူမသိ။ အရင္ကမိတ္ေဆြလိုပဲ ေနခဲ့ေပမယ့္။ ခြန္းႏွင့္ပတ္သတ္ေတာ့မွ အသဲသန္ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေနတာၾကၫ့္ရဆိုး၏။
မာန႔္စိတ္ရႈပ္ေထြးမႈေတြက ခြန္း၏အခန္း ေရ႔ွမွာပဲေပ်ာက္သြားရသည္။
"တီးေတာင္..."
ဘဲလ္တီးလိုက္သည္ႏွင့္ တံခါးကပြင့္လာၿပီး ေဘာင္းဘီတိုေလးႏွင့္ခြန္းက ထြက္လာကာသူ႔အားဖက္ထားေလ၏။
"ကိုကို ဘာလို႔ျပန္လာတာလဲ။ အလုပ္ရိွတယ္ဆို။"
"ခြန္းကိုစိတ္မခ်ဘူး။"
"ႏွစ္ရက္လံုးလံုးဂရုစိုက္ေပးထားတာပဲ ခြန္းအဆင္ေျပပါတယ္။"
