"ကိုကို နဲ႔ ညီညီ မင္းတို႔အရမ္းကို ကဲပါလား။ အခုပဲ ေရခ်ိဳးၿပီးတယ္။ ေက်ာင္းဝတ္စံုေတြညစ္ပတ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ။ "
အရမ္းေဆာ့လြန္းသည့္ ညီျဖစ္သူရွားရတုႏွင့္ ရွင္းရတုကို ခြန္းက အာေပါက္ေအာင္လိုက္ေျပာေနရသည္။ ကေလးေတြကေတာ့ ေဆာ့ဖို႔ပဲသိၿပီး ဘာမွနားမလည္။ လိုက္လုပ္ေနရတဲ့ လူႀကီးေတြကအသက္ထြက္ေတာ့မည္။ သို႔ေပမယ့္လည္း သူတို႔ရဲ့ခုလို အျပဳမူေလးေတြကပဲခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္မဟုတ္လား။ သားေလး အာမာန္ႀကီးလာရင္ေရာ ဒီလိုပဲအရမ္းကဲမလား။ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမွာပဲ။ ခြန္းကရုတ္တရက္သားအေၾကာင္းေတြးကာ ၿပံဳးမိသြားသည္။ တစ္ဆက္တည္း မွာပဲသားက ကိုယ္မပိုင္ဘူးဆိုတာေတြးၿပီး ရင္ထဲဆို႔နင့္လာျပန္၏။
"ကိုႀကီး ကိုႀကီး ေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္ေလ။"
"အာ...အင္း အင္း။"
ညီႏွစ္ေယာက္က ေက်ာင္းကားႏွင့္သြားတာျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ရက္တစ္ေလ ခြန္းလိုက္ပို႔ခ်င္လို႔ျဖစ္သည္။ ကြန္ဒိုမွာလည္း လုပ္စရာရိွတာေတြလုပ္ရမွာမို႔ လမ္းသင့္ေနတာလည္းပါသည္။ ခြန္း ညီေလးေတြကိုေခၚၿပီး အငွားကားျဖင့္ေက်ာင္းသို႔ထြက္လာခဲ့ေလသည္။
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ညီျဖစ္သူေတြက ေပ်ာ္ရႊင္စြာပဲေက်ာင္းထဲသို႔ေျပးဝင္သြားသည္။ ေက်ာင္းမပ်င္းတာနဲ႔တင္ ဒီညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ကို ခြန္းေတာ္ေတာ္ေက်းဇူးတင္ေနပါၿပီ။ ေက်ာင္းကေန ကြန္ဒိုကို လမ္းနဲနဲပဲေလ်ွာက္ရမွာမို႔ ခြန္းေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေလ်ွက္လာစဉ္
"တီ!"
ခြန္းေဘးမွ BMW ကားအနက္ေရာင္တစ္စီး။ ဒီကားမ်ိဳးႏွင့္ ခြန္းအသိတည္းမွာ တစ္ေယာက္ပဲရိွတယ္ဟု ေတြးမိလိုက္စဉ္မွာပဲ ကားမွန္ကပြင့္လာၿပီး
"ကေလးေတြ ေက်ာင္းပို႔တာလား။"
"ကိုကို..."
မာန္က ၿပံဳးလိုက္ၿပီး
"ကားမဝယ္ထားဘူးလား။"
ခြန္းက ေခါင္းေလးငံု႔လ်ွက္
"ခြန္းက ကားမွ မေမာင္းတတ္တာ။"
"ကိုယ္မနက္စာအျပင္မွာ စားဖို႔ထြက္လာရင္း ခြန္းနဲ႔ ညီေလးေတြကို ေက်ာင္းေရ႔ွမွာေတြ့တာ။ ကိုယ္နဲ႔မနက္စာလိုက္စားပါလား။"
