The Secrets of the Veiled Enigma [ On-going ]

Chapter 15 : Living with Gold Bloods

The time lapse so fast and the sun is about to hide.

I am looking at the sunset at the window thingking on what's really happened earlier. The people i've met earlier, they're strange. Hindi pa mawala-wala sa isip ko kung ano ang nangyari kanina. It made me think so deep.

There's something with them, at gusto kung malaman iyon.

Agad akong bumalik sa huwisyo nang tinapik ako ng ali.

"Ito ang magiging kwarto mo" sabi niya saka ibinigay saakin ang susi. Agad namang lumaki ang mga mata ko sa saya. Agad ko namang inilibot ang mga mata ko.

The room is so huge and all the furnitures are so breathtaking. I'm speechless. Hindi ko na realize na naka pasok na pala ako..

Earlier this afternoon, the headmistress announced that we will get a new room since we already enrolled our selves. I was so happy of course para na rin mag-iba na yung bagay sa paligid ko. I'm not complaining, actually i am so happy kase may matutuluyan ako that night pero looking at my pets, it's so heart aching watching them sleeping in a bed na di na kami mag kasya. I just hoped na mas komportable kami ngayun at mukhang di nga ako nagkakamali.

Walang imik si Nizz at patuloy paring nililibot ang mga mata nito habang si Ketu naman ay mukhang walang pake sa paligid, mukhang ayos naman sa kanya kung kahit saan siya.

Pero kahit na ganoon, diko pa rin talaga maiwasang di mamangha. Mukhang nasa five star hotel kami ngayun o mas pinabongga pa.

"Ang ganda" i muttered in amazement. Narinig ko namang tumawa ang babae. Sumunod siya sa akin bitbit ang isang maliit na bag, isang bag na naglalaman ng mga kagamitan ko na bigay saakin ng school. She's not that old but she's not that young, from the looks of her parang matagal na siyang nagtratrabaho sa lugar na ito, agad ko namang naalala si manang Lethia sa kanya.

Kumusta na kaya siya.

Agad niyang inilapag ang maliit na bag sa isang sofa saka itinuro ang isang pinto sa gilid saka sinabing iyon daw ang magiging kwarto ko kaya tumango-tango lang ako. Sinabi niya rin na kompleto na ang mga kagamitan sa loob saka wala na daw akong dapat pang ipag-alala.

She also reminded me of what's the DO's and DON'T s sa loob ng room.

"Siguro bukas o mamaya, makikilala mo na rin ang mga roommates mo" agad akong napatigil sa paglilibot ng sinabi niya ang mga katagang iyon saka tumingin sa kanya.

Roomates?

"May ilan nang mga taong nakatira dito bata, nag paalam na ako sa kanila na darating ka kaya wag ka nang mag-alala" dadag niya pa saka naglakad malapit sa pintuan. Akmang tatanungin ko pa sana siya pero agad niyang isinira ang pinto.

Sige.

"This is better than the last time...ackkk...this is amazing am i right Ketu?" excited na saad ni Nizz habang pinapakialaman ang mga gamit sa loob ng room pero di siya sinagot ni Ketu.

Nizz is flying aroud the room na kinangiti ko rin. I can't stop him even i, was also flabbergasted. Ang ganda rin kasi.

The room has everything. As you enter, sasalubong sa'yo ang isang living room, right side is where the fire place located, sa left side naman makikita ang mini kitchen, sa gilid may isang isang hagdan papunta sa itaas. I gasp when i saw more doors. There are four rooms upstairs. Siguro, iyon ang mga room ng mga roommates ko.

Mukhang two story tong room namin, may apat na pintuan sa itaas at may isa naman sa ibaba. Agad akong pumasok sa room ko at gaya ng sinabi ng babae kanina ay kompleto na nga ito.

When i saw the huge bed hinayaan ko nalang ang sarili kung matumba. Ramdam ko namang sumampa ang dalawa at ramdam kung ang saya nila.

This room is the same as the size of the living room. There's a king bed at the middle, there's a study table beside the bed with shelves on the wall with books on it. There's a closet, perfect size enough for the clothes that I'm about to bought. There's a small door also at the corner at sa tingin ko iyon ang bathroom and whats' so nice is the big window na malapit sa study table ko na diko napansin kanina.

Everything is dark from the outside, and the moon finally showed up. Agad akong bumangon sa kama at tumingin sa bintana. Everything is in peace right now pero kitang-kita mo pa rin talaga ang kagandahan ng mga landscape sa labas. Everything here is perfect. Everything here is a blessing, i am so happy accepting the offer. I really hoped that this will be the place where I really belong. I faced so much difficulties already, gusto ko nang sumaya ngayun.

I smiled thingking my life these past few days. So messed up and i really don't know where to go.

I wonder kung ano ang buhay ko kung diko pinili ang mag-aral sa paaralang to. Siguro magiging pulubi ako sa mundong ito, may pulubi kaya sa mundong ito?

Ngumiti nalang ako sa pinag-iisip ko, i was interrupted when i hear Ketu snort. I never thought that he would do this kind of thing-he looks so cute.

I slowly walked towards the bed, trying not to wake them both.

Nang makahiga na ako ay agad kung inayus ang blanket. Tomorrow will be a huge day, tomorrow is the day where the school start. I need to wake up early to prepare everything.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Masterrr?"

"Master, gising na"

"Master-"

I cover my ears with pillows, bat ang aga nila? Di ba sila naka tulog ng maayus? The bed is so comfy at imposibl-.

"Master..male-late kana"

I suddenly out of the bed at nagtungo agad sa banyo. I did my thing, from washing everything and fixing everything. I forgot na first day ko pala ngayun, and I don't want to be late.

I grabbed and wore the furry robe na naka sabit sa gilid at lumabas at nagtungo sa closet. I could sense that both of them stared at me pero diko nalang pinansin. Kinuha ko agad ang uniform na bigay saamin ng school at nagtungo agad sa banyo para magbihis.

Mabilis akong nag bihis saka lumabas sa banyo. Natataranta akong lumabas sa kwarto, i suddenly frozed when i hear some noice from the outside. I heard some familiar voices.

I bet, they're here.

I take a deep breath then walked out the room. I could here them very busy while preparing.

"Ang tagal mo kasi!!"

"Ohh really? first of all, sino bang nagsabi na hintayin niyo ako?"

"Guys, stop arguing..baka magising yung roomate natin"

When i finally out of my room, the spotless living room kagabi ay naging makalat. They're so busy.

Napansin siguro nila na lumabas ako kaya agad silang napatigil. They look so shocked when they saw me and even i, also shocked. Akmang lalapit na sana sila para yakapin ako pero agad ko silang pinigilan.

"Kailangan na nating magmadali" i could see their smiles fade away pero wala naman silang nagawa kundi magmadali.

I can't believe na magkikita ulit kami but i was also afraid baka maging panget na ang buhay ko. I was happy bit at the same time scared of what's about to happen when I'm with them.

Pero wala na ata akong magawa. I think this is already written in my palms.