Birinci Bölüm

28 4 3
                                    

     Sabahları severim.Hayatta her zaman yani başlangıçlar olduğunu hissetiriyor.Ama bu okul için olunca cehennemlik oluyor.Uzandığım yerden doğruldum ve elimi telefonuma uzattım.17 cevapsız arama vardı.Her zaman ki gibi Cansu'ydu.17 kere arayacak ne yaşamış olabilirdi ki?Hızlıca aramalara girip Cansu'yu aradım:

-Alo?

  -Umay!Neredesin kızım sen?Yine derse geç kaldın,Zehra karısı seni öldürecek.

    Telefonu indirip saatte baktım.09.41'di:

-Allah kahretsin!Geliyorum hemen.

     Telefonu kapatıp yerimden doğruldum.Üzerime okul formamı geçirdim ve bir hışımla banyoya gittim.Rezalet bir haldeydim.Saçımı başımı tarayıp makyaj yaparak kendimi insan kılığına sokmaya çalıştım.

    Otobüs durağında yaklaşık 10 dakika bekledikten sonra otobüs gelmişti.Kartımı bulmak için çantamı karıştırdım.Çıkarıp okuttum.

*YETERSİZ BAKİYE*

Ne!Nasıl olur daha yeni yüklemiştim.Belki yanlışıkla olmuştur diye bir kaç yere daha okuttum.

*YETERSİZ BAKİYE*

*YETERSİZ BAKİYE*

*YETERSİZ BAKİYE*

*YETERSİZ BAKİYE*

*YETERSİZ BAKİYE*

*YETERSİZ BAKİYE*

*YETERSİZ BAKİYE*

      Bir süre bekledim.Şoför sessizliği bozdu:

                                      -Kızım vahiy gelmesini mi bekliyorsun?Tövbe tövbe,paran yoksa in aşağı,bekleyenler var sırada!

-Ya ağabey bu seferlik geçsem olmaz mı?       
  Okula geç kaldım lütfen.

-Ya in haydi,işimi zorlaştırma,haydi!

    Otobüsten tam iniyordum ki biri kolumu tuttu ve kartını okutu:

*2 TAM KİŞİ ÜCRETİ ALINDI*

    -Geçebilirsin.

Kitlenmiştim.Kafamı kaldırdığımda 1.75 boylarında hafif kısa kahverengi saçlı,kahverengi gözlü bir genç vardı.Onu inceledim.Formalarımız aynıydı.Ama onu hiç görmemiştim.Sol gözünün altında bir tane ben vardı.Bakışlarını çekici yapıyordu.Cevap vermem gerektiğini hatırlayıp hareketlendim:

-A şey gerek yoktu aslında.Ama çok çok teşekkür ederim.Borcumu en kısa zamanda ödeyeceğim.

-Gerek yok.

     Sesi buz gibi soğuktu.Teşekkür edercesine başımı sallayıp otobüsün içine doğru yürüdüm.Kesinlikle borcumu ödemeliydim.Telefonu çıkarıp saate baktığımda 10.12'ydi.Gerçekten bittiğimi hissetmiştim.

VEDA VAKTİWhere stories live. Discover now