𝑫𝑶𝑪𝑻𝑶𝑹 '𝑭.𝑯

1. BÖLÜM

THE PAİN

--------------------------

Yavaşça gözlerimi araladığımda bembeyaz giyinmiş,yüzlerinde maskeleri ve gözlükleri olan,ellerinde eldivenleri ve kafalarında cerrahi boneleri olan bir sürü insan gördüm.Hepsi robot gibi çalışıyor,ve anlatım tarzlarına bakılırsa önemli bir şeyler konuşuyordular.

En son ne oldu da buraya geldim, hatırlamıyordum.Adım,soyadım yaşım ve en kötü anılarımı hatırlıyordum sadece,ha bir de,
özel gücümü.

Gözlerimi açtığımı fark ettiler ve başıma toplandılar.Ben oturur hale gelmek için yeltendim,lakin o an beni bu garip yere bağladıklarını fark ettim.Şimdi işin çok daha ciddi bir yerde olduğunu anlamıştım.

Five:kimsiniz siz?

Five:ne oldu bana?Neden buradayım?

Çok hızlı sorduğum için cevap vermediklerini sanıp bir kaç saniye bekledim,onlar hiç aldırmamıştılar bile,yavaş-yavaş sinirlenmeye başlamıştım bile.

Five:Kimsiniz siz?!

Five:Size diyorum!

Sabahtan beri konuşup beni aldırış etmeyen biri kız diğeri erkek olan sanırım aralarında robota benzemeyen tek kişi onlardı.

Erkek olan kıza kafasıyla bir şey onayladığında kız olan tamam anlamında kafasını sallayıp başımın üstüne geçti.Ardından kafama bir cihaz geçirdi.Şimdi sadece mavi bir ışık görebiliyordum.

Uyandığımdan beri bedenimde büyük bir yorgunluk,halsizlik vardı. Şimdi ise yavaş-yavaş bedenime bir acı yayıldığını hiss ediyordum.

Bu acıyla daha önce hiç karşılaşmamıştım,alışılmışın dışıydı, az daha artsa dayanamayacağım tipten.Ayrıca bütün bedenimde hiss ediyordum,her geçen saniye daha da artmaya devam ediyordu.

Ne kadar çok,ne kadar az olmasına bakmayarak iliğime kadar her yerimde hiss ediyordum acıyı.

Acı arttıkça bağırmaya başladım, gittikçe çığlık atmaya..

Five:AAAĞĞHHH!!..

Five:AAAA...AHAAĞHH..

Sanki bedenimden bir parçayı söküp alıyordular...

Artık acı kısa bir süre kesiliyor ve sonra kaldığı yerden devam ediyordu.Acı bedenime her verildiğinde bedenim,ellerim titriyordu ve sıçrıyordum.Titresemde sıçrasamda kendi-kendimi haraket ettiremiyordum,parmaklarımı bile oynatamıyordum.

Bu durum sürekli tekrarlandıkça dayanılamaz hale gelmişti ve artık çığlık bile atamıyordum.Bana verilen o kısa süre sadece nefes almama ve vermeme yetiyordu.Gözlerimi sımsıkı kapamıştım.Artık titremiyor ne de sıçramıyordum,bedenim sadece donuyordu.Bedenimden bir parçayı zorla çekip alıyordular,yani öyle hiss ediyordum.Ruhumu alıyordular sanki benden,ruhsuz insana insan diye bilir miyiz ki?

Kaslarım sıkılıyor,damarlarım belirginleşiyordu ve tıpkı bir ölü gibi,tıpkı bir ceset gibi rengim atıyor, bembeyaz oluyordum her geçen saniye.

En son nefesimi çığlık atarak vermeye çalıştım.

Five:AAAĞğh-..