Venus en de maan ⟡ Matthy van de Bankzitters

˗ˏˋ ★ 42 ★ ˎˊ˗

Onzeker loopt Elin achter Matthy het kantoor binnen. Het eerste wat haar opvalt zijn de vele bureaus. "Goedemorgen." Zegt Matthy zodra hij de ruimte inloopt. Hij loopt naar een bureau en Elin loopt er maar gewoon achteraan. Ze zou niet weten wat ze anders moet doen. Ze ziet nog niemand anders in het kantoor zitten. "Nou, dit is mijn plekje." Elin knikt en blijft ongemakkelijk achter Matthy staan terwijl hij zijn computer opstart. "We zitten boven." Klinkt er opeens en Elin kijkt naar de trap waar het geluid vandaan kwam. Ze ziet alleen niemand. "Kom." Matthy pakt opnieuw haar hand en knijpt er eventjes in als geruststelling. Ze knikt en laat zich mee trekken richting de trap. Matthy laat haar hand weer los en loopt de eerste treden op. Elin trekt gelijk de mouwen van haar trui wat verder over haar handen heen. Ze zucht en loopt dan achter hem aan naar de volgende verdieping.

"Hallo!" Roept Matthy zodra ze een soort van chillruimte in lopen. Elin blijft achter hem staan en ze kijkt verlegen over zijn schouder naar de vier jongens die daar zitten. "Dit is een beetje onze relax spot." Legt Matthy uit terwijl hij naar verschillende meubels wenkt. Elin knikt maar hoort verder vrij weinig van wat hij vertelt over alle spullen, het enige waar ze aan kan denken zijn de acht ogen die op dit moment op haar gericht zijn. Ze wordt er enorm nerveus van. Ze kucht zachtjes en trekt dan voorzichtig aan de mouw van Matthy's trui. Hij draait zich naar haar toe en kijkt haar vragend aan. "Ga je ons niet voorstellen?" Elin is dankbaar dat iemand wat zegt, ze herkent hem nog vaag van die ene dag in Groningen en van de profielfoto die ze had bekeken op Whatsapp. Dan zou het Raoul moeten zijn.

"Ah ja, dit is Elin." Matthy zet een kleine stap opzij waardoor zij nu volledig te zien is voor zijn vrienden. Twijfelend steekt ze haar hand op als een teken van erkenning. "Hoi." "Ik neem aan dat dit dezelfde meid is als gisteravond?" Matthy knikt enthousiast, Elin krijgt een kleine glimlach op haar gezicht wanneer ze dit enthousiasme ziet. "Lekker bezig Matt!" Elin herkent nu ook de jongen die haar toen aansprak in het Noorderplantsoen in Groningen, als ze het goed heeft onthouden was dat Koen. De andere twee herkent ze ook nog wel vaag, maar eigenlijk is ze de namen ondertussen alweer vergeten. De ene had een naam die ook begon met de letter M, Mark? Mika? Ze weet het niet meer.

"Dit is toch diezelfde chica als uit het Hoge Noorden?" Elin lacht zachtjes. Ze heeft dus wel een soort van indruk gemaakt, ze hoopt dat het een goede indruk is. "Ja, dat ben ik." Zegt ze dan maar om zich te mengen in het gesprek. Matthy gooit zijn arm om haar schouders heen en ze schrikt lichtelijk van deze openbare affectie van hem. "Verder met de rondleiding?" "Graag." Matthy trekt haar aan haar schouders mee de ruimte uit om de rest van het gebouw te laten zien aan haar. Zodra ze het hoekje om zijn hoort Elin de andere jongens zachtjes smoezen en gelijk is haar onzekerheid weer terug. Wat als ze haar stom vinden? Of ongezellig? Wat moet ze dan? "Niet op letten." Fluistert Matthy in haar oor terwijl ze de volgende trap op lopen. Ze glimlacht voorzichtig naar hem en hij trekt haar nog een stukje dichter tegen zijn lichaam aan door zijn arm die nog steeds om haar schouders ligt aan te spannen. "Pas nou op!" Roept ze nadat ze bijna haar evenwicht verliest op de trap. "Oeps, sorry." Matthy laat gelijk zijn arm naast zich vallen en hij kijkt schuldig haar kant op. "Maakt niet uit."

De deur voor haar wordt door Matthy geopend en meteen voelt ze de frisse buitenlucht op haar gezicht. "Tadaa." Lacht Matthy terwijl hij achter Elin aan het dakterras op loopt. "Wow." Ze versnelt haar pas om met haar handen tegen het glas aan te staan. "Wat een vet uitzicht." "Ja hé?" Hij komt achter haar staan en slaat beide armen om haar middel. Zijn kin leunt op haar rechterschouder. "Dit is echt de ideale zomerlocatie." Zegt Elin terwijl ze met haar eigen hoofd tegen Matthy zijn hoofd aanleunt. "Klopt, echt super chill." Zo blijven ze nog even staan en genieten ze samen van het uitzicht.

Plotseling loopt er een rilling over Elins rug heen. "Koud?" Vraagt Matthy terwijl hij zijn armen strakker om haar middel houdt. "Misschien een beetje. De wind is best hard hier." "Dan gaan we toch gewoon weer naar binnen?" Ze knikt en Matthy stapt naar achter zodat ze weer vrij kan bewegen. Samen lopen ze terug naar de deur waar ze op de heenweg doorheen zijn gelopen. "Zal ik vanavond koken?" "Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen." Lacht Matthy.

Opnieuw lopen ze langs de plek waar de andere jongens nog steeds zitten. Elin probeert niet te luisteren naar het gesprek dat ze voeren, maar toch kan ze het niet laten om haar oren te spitsen zodra ze haar eigen naam hoort in het gesprek. "-Die Elin. Matt heeft het wel gewoon gefixt." Ze heeft geen idee waar het over gaat en misschien wil ze dat ook helemaal niet weten. Samen lopen ze de trap weer af naar de open ruimte met alle bureaus. Ondertussen zitten er al meer mensen op verschillende plekken, maar ze kijken niet op of om. "Wil je nog iets drinken?" Elin schudt haar hoofd. Ze wil er eigenlijk weer vandoor, ze is klaar met de ongemakkelijkheid die ze hier voelt. "Zeker?" "Zeker."

"Ik ga maar eens boodschappen doen." Zegt Elin wanneer ze in de keuken staan. Matthy wacht op zijn kopje koffie. Hij had Elin toch overgehaald om nog even mee te lopen naar de keuken. "Is goed, heb je je cadeautje mee?" Ze glimlacht wanneer ze aan de lichtblauwe Albert Heijn cadeaukaart denkt in haar portemonnee. Ze knikt als antwoord op zijn vraag. "Mooizo." Matthy zet zijn ondertussen gevulde mok op het aanrecht en legt dan zijn handen op haar heupen. Ze kijken elkaar in de ogen aan en lachen naar elkaar. Elin vergeet even dat ze in de keuken staat van Matthy's kantoor. Ze beweegt langzaam haar gezicht dichter bij die van Matthy, hij sluit automatisch zijn ogen als reactie.

"Ew, klef." Elin doet gelijk meerdere stappen naar achteren. Ze komt met haar rug tegen een muur aan te staan en kucht dan zachtjes. "Sorry." Zegt ze op een fluistertoon tegen Koen die zojuist de keuken in is gelopen. Hij zegt niks terug en pakt simpelweg wat uit de koelkast. Daarna loopt hij gelijk weer weg. Elin kijkt hem verontschuldigend na. Het was ook wel een domme actie van haar, waarom had ze niet bedacht dat iemand binnen kon lopen? "Ik ga er maar eens vandoor." Zegt ze dan terwijl ze nog steeds met haar rug tegen de muur aan staat. Ze durft zich niet zo goed te verplaatsen, bang dat er opnieuw iemand binnen komt lopen. "Is goed, ik loop wel even met je mee naar de lift."

"Tot vanmiddag." Zegt Elin met een kleine glimlach wanneer ze voor de gesloten liftdeuren staan. "Ik app je wel wanneer ik hier weg rijd." Ze knikt en wil zich omdraaien om op de lift knop te drukken maar Matthy houdt haar tegen door haar schouders vast te pakken. Elin kijkt hem vragend aan. "Nieuwe poging." Fluistert hij en dan pakt hij liefdevol haar rechterwang in zijn hand. Met zijn duim beweegt hij zachtjes heen en weer over haar jukbeen. Elin sluit haar ogen en dan voelt ze zijn warme en zachte lippen op die van haar. Onbewust leunt ze met haar lichaam naar achteren en haar rug maakt contact met de liftdeuren achter haar. Wanneer ze haar armen om Matthy's nek klemt is dit voor hem het teken om er een diepere zoen van te maken en Elin gaat er maar al te graag in mee.

"Doei." Zegt Elin nog half buiten adem. "Tot later." Antwoordt Matthy met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij wacht tot de liftdeuren tussen hen volledig zijn gesloten en dan loopt hij weer het kantoor binnen. Hij gaat voor het grote raam staan en kijkt naar buiten. Hij hoopt Elin nog te zien, maar hij ziet haar nog niet. "Volgens mij hebben jullie het gisteren wel goed gemaakt, of niet?" Matthy knikt tevreden als antwoord op Raoul's vraag. Opeens ziet hij Elins blonde haren waaien in de wind, Matthy kijkt glimlachend naar hoe ze weg fietst.