Against the Barrier (COMPLETED)

Chapter 10

"Teka. . . nakita mo iyon?" Turo ni Dravis nang makakurap siya, tumingin ako sa direksyon na tinuro niya at nanlawak ang mga mata dahil sa nakita.

The flag!

There's a red flag that buried in the sand, it was next to long river. Masaya akong lumapit sa tubig, Dravis go first crossing the river by jumping through the sequence of big rocks.

Nang malapit na siyang makatawid, kaagad naman akong sumunod. I was enjoying as I was jumping through the rocks, it reminds me of my girl scout time but I didn't join it again this school year since I am busy in acads.

I was feeling good but not until the last part of the rocks, hindi ko inasahan na malayo pala ang agwat nito sa batong kasunod na binagsakan ng mga paa ko.

I suddenly lost my balance as I jump harder to the last rock, kaya naman hindi nakabagsak ng maganda ang isang paa ko at natapilok.

"Aahh!" I groaned as I feel how my foot swollen, muntik na rin akong mahulog sa tubig kung hindi ako lang ako mabilis na nahawakan ni Dravis sa kamay.

"Dahan-dahan naman, Ameyth!" May kalakasan niyang sambit, umangat ako ng tingin sa kanya at umayos ng tayo.

He look so mad but more worried, binitiwan ko ang kamay niya nang umalis siya at kinuha ang mataas na flag.

"Hindi pa siguro nakadaan ang iba kaya hindi nila 'to nakita at nakuha, mukhang destiny talaga na dumaan tayo rito." Nakangisi niyang ani, akmang aalis na siya pero kaagad namang tumigil nang mapansin akong hindi gumalaw sa gilid.

"May problema ba?" Tanong niya.

I averted my gaze and show him my swollen feet, hindi ako nagsalita basta madali siyang lumapit sa akin at hinubad ang bagpack niya. He guide me to his back, halos mapatingin lang ako sa likod niya.

"Sumakay ka na, gagabi na eh." Aniya habang nakaluhod, his both arms are also extended to carry my legs.

Kinuha ko ang maliit niya bag at isinuot.

"I'm heavy." I said, sumakay na ako sa likod sa likod niya.

Hindi naman ako nakarinig ng kahit na anong daing mula sa kanya, naglakad siya na walang kahirap-hirap.

I was just looking straight to his neck, I admit that he also smells nice. Hindi ko alam kung perfume or talagang natural niyang amoy, it was so many and refreshing.

"Diba, daddy mo 'yong governor natin?" Natigilan ako nang itanong niya ito, I didn't expect him to ask me about my dad.

"Yeah, he's currently in Manila dahil may project do'n na kailangan niyang makita." Hindi ko rin alam kung bakit ko sinasabi iyon sa kanya, maybe because I couldn't express it with anyone but him?

It took a lot of seconds for him to say again.

"So, susunod ka sa yapak niya bilang politiko?"

Mas lalong kumunot ang noo ko, why do he need to ask? tsaka mukhang hindi naman bagay sa akin ang maging isang politiko.

I think that I couldn't handle a lot of people.

"No, pero political science ang kukunin ko in college as my pre-law course." I said, umangat siya ng tingin sa akin bago naglakad ulit.

"Sabi ni mommy, kung kukuha dapat ng course ay iyong gusto mo talaga. Ikaw? ano ba ang gusto mo?"

Napatingin ako sa batok niya, I couldn't see his face but I could determine how serious he is right now. Base sa tono ng pananalita niya, nagiging seryoso rin ang boses niya.

"My parents told me that I should be end up a lawyer, I should be involve in law." Tumigil siya bigla sa paglalakad, mas napakapit ako sa kanya.

"Tinatanong ko ang gusto mo, Ameyth. Hindi 'yung gusto ng parents mo." Aniya.