will you be mine?

1

ikaw ang sisig,yosi at kape ng buhay ko.hindi ko maiwas-iwasan,hindi ko kayang tanggihan,kahit na alam ko na iisa lang naman ang patutunguhan nito -sakit sa puso

_parang kayo pero hindi

sapul sakanya ang linyang iyan galing sa libro na binabasa niya...walangya talaga tong si marvin oo kung hindi lang niya kaibigan ito matagal na niyang itinapon sa ilog ang sira ulong lalaking iyon.

ring ring ring....

nagulat siya dahil ang lalaking iniisip niya ay ayun tumatawag na saknya ngayon...

"hello mental hospital how can i help you?" bati niya dito...halos sampung taon na silang magkaibigan, at kahit hindi nila tinatawag na bestfriend ang isa't isa parang ganun na rin ang turingan nila.si marvin ang nagiisang tao na nasasabihan niya ng mga kagagahan niya sa buhay at in return namumura siya nito pero nakikinig naman,ito rin ang unang sumasapak sa mga taong nanakit saknya at higit salahat pag masayado na siyang tanga si marvin ang taga untog niya at with matching mura pa un.

"ahahahaha gago ka talaga ano nabasa mo na ba?"

"oo ina ka wala man lang hello mura na agad? kailangan mo ba?"

"wala naman.wala akong magawa dito sa opisina ee.."

"aba iho magtrabaho ka o kaya pumunta ka na lang sa resto maghugas ka ng pingan."

"hindi bagay sa kagwapuhan ko ang pinapagawa mo sira ulo ka."

"ee wala ka kamong magawa ee "

"aba Lila hindi pang alipin ang kagwapuhan ko."

"bakit ka nga napatawag?at alam ko na hindi ka lang tumawag dahil wala kang magawa."

"nangangamusta lang ako"

"gago!kanina lang kasama kita tapos na ngangamusta?! ako pa gagaguhin mo wag ako pre.."

totoo ang sinabi niya dahil magkatabing unit lang naman sila ni marvin.minsan pa nga sa unit niya natutulog ang lalakeng baliw.

"kamusta naman si janus?"

janus is his 5 years old son.

"he's okay nasa school pa mamaya pagkatapos ko sa site i'll pick him up na."

"wag na ako na lang ang susundo sa bata.malapit lang naman un sa site..kita na lang tayo sa le engineers. may paguusapan tayo." at binaba na nito ang phone.me pagka bastos din talaga tong lalaking to nagsasalita pa ee pero kahit ganun mahal na magal nito ang anak niya. ang le engineers ay ang resto nila dahil parehong engr at mahilig kumain un ang naisip nilang gawin kasabay ng mga hawak nilang project.

halos pag karaan ng dalawang oras ay nasa le engineers na siya.

"mommy!!!!!!" sigaw ng anak niya ng pumasok siya sa kusina ng resto nila. Janus Mykel Rain is her boundle of joy at sa totoo lang hindi niya ito kamukha simula sa mata maging sa buhok at taas ay sa tatay nito iyon nakuha ang nakuha lang ata ng anak niya sa kanya ay ang pagiging makulit pero makulit din namam ang tatay nito.

"hey baby how's school?"

"nakakuha ako ng stars mommy tapos po binilhan ako ni daddy marvs ng tokolate saka cotton candy."

"and what did you say to daddy marvs?"

"i say thank you po."

"very good baby."

at si marvin naman ang kinausap niya

"ano ung saaabihin mo?"

"he's here."

"who's here?"

"siya ung limang taon mo ng pinagtataguan..."