İddiaşk

o gün ki idda

"Off! Peşimi bırak artık" dedim.
"Peki o zaman bir iddiaya girelim"dedi.

Ondan kurtulmayı o kadar çok istiyordum ki anlatamam!

"Neymiş o iddia? Senden kurtulmayacaksam söyleme bile!"dedim.

"8 ay boyunca sevgili olalım eğer bana aşık olursan gerçekten sevgili oluruz" dedi.

"Ee benim çıkarım ne burada? 8 ay sana katlanıcam?"dedim sitemle.

"Aşk olsun katlanılmaz birisi miyim?"dedi.

"Off! Konuya gel, benim çıkarım ne?"dedim.

"Sakin ol küçük hanım, hemen sinirlenme" dedi ve ardından

"Benden kurtulursun tamamen yok olurum" diye ekledi

Aslında bu teklifi kabul edersem 8 ay katlanıp ondan sonra kurtulacaktım ama kabul etmezsem ömür boyu peşimi bırakmazdı.

"Peki, kabul ediyorum" dedim.

Yemyeşil gözlerinin içi parlamıştı, onu ilk defa böyle görmüştüm...

"Tamam, sevgilim" dedi.

Aslında bu çocuk okulun en popüler çocuğuydu ve elini sallasa ellisi...
Çok yakışıklıydı, koyu kumral saçları, yeşil gözleri, kumral teni, 1.87 boyu...
O, çok tatlıydı...Ayy ben ne diyorum ya kendine gel Maria!

Benim kaç yıllık platoniğimdi yani ben onu sevmiyordum, o beni seviyordu. Kimse beni onun kadar sevmedi, "Yıllarca neden reddettim ki onu?"düşündüğünüz şey bu değil mi? Benim hiçbir zaman erkeklere karşı ilgim olmadı.

Dudağımın kenarına bir öpücük kondurdu.

Öylece bakakaldım belki bağırır, belki tokat atardım ama bu hiç yaşamadığım bir histi, yeni bir şeydi. Kalbim biraz daha hızlansa yerinden çıkabilirdi belki de bu histe neydi, heyecan mıydı?

Bakışlarım dudağına kaydı.

"Ne oldu sevgilim, beni öpmek mi istiyorsun? Çekinmene gerek yok, dudaklarım artık senin" dedi.

Bu sırada kıpkırmızı kesildim.

Hem utandı hem de beni sinir etmek hoşuna gidiyordu.

Saçımı okşadı.

Arkasını döndü ve gitti ben ise öylece kalakalmıştım.

Dudakları neden bu kadar güzel olmak zorundaydı ki? Sus Maria!

Kendi düşünceme utanıp kendime gelmek için yanağıma hafif bir tokat attım.

_______________________________________

Telefonun titreşimi ile uyandım yarı açık gözlerimle telefona baktım telefonum hep sesizdeydi bu yüzden titreşimini hissetmiştim gerçi bunu tahmin etmek zor olmasa gerek, arayan teyzemdi bi anda içime bı korku düştü ve hemen telefonu açtım.

"Alo?"dedim telaşlı bı sesle.

"Alo kuzum annenler bu gün geç gelicekmis acele işleri çıkmış girmişler sen de aç kalma bizim evde yemek var acıktım zaman gel al yersin" dedi teyzem.

"Tamam teyze birşey oldu sandım korktum" dedim.

"Yok kuzum ne olsun Allah korusun'dedi teyzem.

"Ne işleri varmış acele?"dedim merakla.

"Babaannen hastaneye kaldırılmış onun yanına gidiceklerdi kuzum" dedi teyzem.

"Anladım teyze öptüm görüşürüz kendinize iyi bakın"dedim.