Drown An Eye [UNEDITED]

DAE XIII

"So what's the catch between you and Ms. Durelli?" napalingon ako kay Bre nang bigla itong magsalita, nasa cafe kami ngayon.

"We met once." maikling saad ko na ikinalukot ng mga noo nang dalawa habang si Luna ay tahimik na kumakain lang.

"Then why did her son call you ‘mama’ if isang beses lang kayo magkakilala?"

"Well yun ang gusto ng bata and I don't mind naman." napakamot naman silang dalawa ng ulo, hindi naman ako nagsisinungalin yun ang gusto ng bata edi gora.

Pero feel ko talaga may something kay Prof. Laure e, masyadong magaan ang loob ko sa kanilang dalawa na para bang matagal na kaming magkakilala.

Hindi ko alam bakit at ang mga itsura nila, parang may kahawig si Prof. Laure na tao pero hindi ko alam o maalalang sino.

Naputol ang malalim na mag-iisip ko nang biglang magsalita sa Luna.

"Hi ma'am, dito na po kayo umupo." magalang na saad nito habang nakatingin sa likuran ko kaya agad akong tumingin.

My eyes widened nang makitang si Prof. Keirnan pala ito at nakita kong matalim ang tinging pinupukol nito sa akin, ano bang ginawa ko sa babaeng ito?

"Thank you." she said and sat beside me, wala siyang choice dahil yun lang ang bakante.

Tahimik lang kaming kumakain, tumikhim si Luna habang nakatingin siya sa wristwatch niya, "Uhm- ma'am aalis muna kaming tatlo, Ryuu can keep you company naman po, babye." dali dali niyang hinila ang dalawa, hindi ko mapigilang mapakunot ang noo habang tinitigan silang naglalakad palayo.

Anong gagawin ng tatlong nun?

Tumikhim ang katabi ko kaya napatingin ako dito, I  noticed na she's been staring at me since kanina at dahil dun biglang bumilis ang pagtibok ng puso ko.

"H-hi po hehe." nahihiyang sambit ko at nginitian siya ng matamis, napakagat ako ng labi dahil sa habang nararamdaman ko. Napadako naman ang tingin niya sa mga labi ko pero agad din itong tumingin sa akin at inirapan ako.

I pouted "What did I do? Bakit mo ang sungit nito sa akin nitong nakaraang araw? Maayos naman tayo nung una e." hindi ito umimik at nagpatuloy nalang sa pagkakain.

Snobber, pasalamat gusto kita.

"Ma'am if you own a star what would you name it po?" I asked her, she looked at me with her brow arched. "Why would I think about it if impossible namang magkakaroon ako ng bituin." masungit na saad nito na ikinanguso ko.

"Sige na daliii." mangungulit ko sakanya habang nakanguso, bumuntong hininga muna ito bago ako inirapan at nagpatuloy sa pagkain, luh ayaw niya talagang sabibin?

Walang ganang nagpatuloy nalang ako sapagkain ko, pangit naman kabong nitong kasama ko.

"Rumi." bigla nitong saad na na ikinatingin ko sakanya, "Po?" nagtatakang tanong ko, rumi?marumi? hindi naman marumi dito e at of cource ako din din, pero kung kayo ang pag-uusapan Oo, yung utak niyo marumi. Hihi.

"Rumi. that's what I'll name the star that I own, it means Beauty and Flow in Japanese." she stated and glimpse at me, "Beauty because I know i'll have the most beautiful star in all of the Universe and Flow 'cause everybody has their own unique life flow, a path that you could say is your destiny. This Flow, will be a choice you make and you can either hinder it or allow it. And when I'll look at this star I would feel like life doesn’t require you to be a perfect pristine being because the truth is in life there no ‘wrong’ or ‘right’ way to be..but just being yourself" she added while looking at me.

I looked at her with admiration "Wow that's deep." I said amusingly and giggled, she rolled her eyes at me. "You asked I just answered you honestly." mataray na saad nito na ikinatawa ko.