Battle of the two stoned hearts

Heart break

Ilang araw nang umiiyak si Nika. ilang araw na parang ayaw niyang kumilos sa higaan. ilang araw na siyang nagmumukmok kakaiyak para sa lalakeng nagwasak na naman ng puso niya.

"Hey" napalingon si Nika nang bumukas ang pinto nang kanyang silid. It was her Ate Nikki. dalawa na lang sila sa buhay. Lumapit ang kanyang ate sa kanya at saka siya niyakap. Halos isubsob niya rito ang kanyang mukha at saka muling tahimik na umiyak.

"What happened?" masuyong hinaplos ng ate niya ang kanyang buhok.

"Ate, bawal ba maging masaya? bakit lagi na lang akong ganto? bakit lagi na lang akong nasasakatan?" 

"ano bang nangyari? andito ako at handang makinig."

then Nika started to tell her ate.

Mag mimigrate na sa New york ang boyfriend niyang si Raffy. okay naman iyon sa kanya sana. Long distant Relationship nga lang. at pwedeng pwede naman siyang pumunta roon kahit kailan niya gustuhin. magaan ang trabaho ni Nika at may pera naman siya so no worries. isang buwan na lang at aalis na ito. hangga't maari ay sinusulit niya ang mga natitirang sandali nitong magkasama sila. gumagawa si NIka ng paraan para lang makasama ang lalake hangga't maari. halos kalimutan niya ang trabaho niya makasama lang niya ito. she don't mind kahit magmuka na siyang tanga. alam niyang hindi madali ang pag mimigrate ng mga ito sa new york. mahihirapan silang pareho. pero ayos lang.

she really loves raffy so much. Ilang araw nang nakalipas parang nagiging cold na sa kanya si Raffy, no text, no calls, no more visits no more dates. nag-aalala na siya para rito. ilang beses na rin silang nagtalo dahil sa kawalan nito ng oras para sa kanya. nang minsan tanungin niya ito kung ano  bang problema.

"Raffy, ano ba? ang hirap mo namang hagilapin e. you're being cold" she hissed
"NIka, you know how much i love you right? pero gusto ko sanang wag mo na kong mahalin. limit yourself to me. papunta na kong new york, i need to stay there for a years. i don't know how long. pero... sana you'll understand|

halos manigas siya sa kinakatayuan nang marinig ang mga katagang iyon. "A-are you breaking up with me? i-isang buwan pa naman diba? why don't we just  take an advantage for that one month?" paki usap niya.

"no Nika, papahirapan mo lang yung mga sarili natin.  please set me free..."

halos madurog nang ate niya ang unan na hawak hawak nito kanina.

"ang gagong lalakeng yon!"

"Ate, I'm ready to sacrifice everything for him. I even begged. bakit ganon?" muli siyang naiyak. masyado niyang mahal si Raffy  "Napapagod na ko ate"

"Noon, ayoko talaga sa lalakeng iyon. pero tinanggap ko kasi nakikita ko sa mga mata mo kung gaano mo siya kamahal e."

"Should i talk to him again? b-baka--"

"No Nika, wag ka nang magpakatanga. he never loves you. sige nga ilang beses kang naging misarable kesa naging masaya?"

Nalala lahat ni NIka ang nangyari sa kanila ni Raffy.  Tama nga ito, mas madami ang pagiging malungkot niya kesa sa saya sa piling ni Raffy. pero ang mas kinaiyak niya ay ang marealize na sobrang naging tanga siya. Naging sunud-sunuran siya kay Raffy sa lahat ng bagay na gusto nito.

"Sabi mo diba, ikaw wala kang karapatang magtampo kay Raffy. pag nagtampo ka or pag nagalit siya mas galit siya. diba parang gago lang. wake up sis. he's not even worth your single glance.diba. hays love nga naman"

 she still crying. nakakainis ang buhay. halos ibigay niya rito lahat lahat pero sa huli ay binaliwala nito. sana kuing nakinig lang sana siya sa ate niya hindi siya masasaktan nang husto. kung hindi niya minahal ito nang husto hindi siya magkakaganto.