Arkadaşlar daha yeni kitap yazıcam umarım beğenirsiniz..
ne kadar üzülsemde tatil bitmişti,her sabah geç kalmak favorim zaten.geçen seneden kalma baş belası,sıkıcı dersler,sabah erken kalkma ahhh ...
Bu mahalledeki insanları çok merak ediyorum.biraz dolaşmaya çıkarsam belki biraz insanları görürürüm.sokağın sonundaki parkta biraz oturmaya gidiyim bari,hem kalabalık değil hem de çocuklar yok,gölgedeki bankta oturdum, oturduğumda duyduğum tek şey baş belamın sesiydi
- baş belan geldii !!!
-ya bak yarın okul başlıycak lütfen son günümü rezil etme
-tamam yaa bişey yapmıycam
-peki
-otura bilir miyim ??
-tamam otur,bu arada sen niye burdasın?
- çünkü burda oturuyorum.
-yok artık okul yetmiyo bide burda buldun beni
-hayat işte
-offf neyse benim gitmem lazım sonra görşürüz.
-bekle bende seni eve kadar bırakıyım.
-tamam
bütün yol boyunca konuştuk aslında iyi bi insana benziyo.baş belamın ismi ayberkti.benle çok uğraşmasına rağmen onu çok seviyorum.
-sen burdamı oturuyosun eda??
-evet ne oldu ki
-bişey yok. Sadece evlerimiz yan yana o kadar .
-yuhhh artık allahım sen beni bunlarla mı sınıyosun yarabbim!!
-üzülme yaa alışırsın
-tabi senin gibi bi baş belasına kesin alışırım.
-sonra görşürüz eda
-görşürüz baş belası
Hemen eve çıkıp melikeyi aradım.
-alo melike neler oldu bi bilsen
-ne oldu hemen anlat
-bak şimdi ben eve geldim biraz dışarda dolandım sonra mahallenin sonundaki parka gittim.oturdum ve kimi gördüm tahmin et?
-kim ????
-ayberki gördüm
-yuhhh
-daha dur bunla bitmedi bide evlerimiz yan yana
-kanka çok şanssızsız
-sorma
-knk benim kapatmam gerek bayy
