PROLOGUE

3 0 0
                                    

Ana's POV

I was laying on my bed while listening to Ogie Alcasid's Bakit ngayon ka lang?  Tears kept falling on my eyes, and i can feel my heart in pain, bakit ang sakit sakit? bakit kailangan kong pagdaanan to? nagmahal lang naman ako. wala naman akong ibang ginawa kung hindi ang magmahal, pero bakit lagi nalang akong nasasaktan? 

Tangina din nito ni Ogie eh, ano kayang naisip niya habang sinusulat niya to, ang sakit sakit. 

I stood up and throw the pillow that i have on my head earlier. "T-tang ina... a-ang sakit sakit" i said. 

I looked at my phone and there was no messages, and it was clear to me, na totoo na, na wala na siya. na nakapagdesisyon na siya at hindi ako ang dulo ng desisyon na yun. kung hindi iba. ang desisyon niya ay ipagpatuloy ang buhay niya ng wala ako, at wala man lang akong magawa. 

i can always fight with him, pero hindi ko kaya ng magisa lang, dahil alam kong kakayanin namin to kung magkasama kami, pero he chose to continue his life without me. because what i felt is it was the most convenient thing to do. 

Pero papaano naman ako? paano naman ang halos dalawang taon na napag-samahan namin? ganon nalang yon? how can i live if i am not the same person that i was before i loved him, how can i even continue this life? 

ang lungkot lungkot, ang sakit sakit, i don't know how will i get over this, pero isa lang ang alam ko. Ako nalang ito, ako na lang mag-isa at wala na kong ibang maasahan. 

I am the only one who can fix myself, cause in reality, I am alone.

All Alone. 

The Girl he hates me to beWhere stories live. Discover now