My ex-boyfriend's Revenge

Chapter 1:

Danica Monforte (Point of View)

Ako nga pala si Danica Monforte, 16 years old and I’m a 4th year highschool student and 3 months from now I’ll graduate. Woah! I’m so excited \(^__^)/

 “Danica! Danica! Hoy!” napalingon ako sa school hallway at hindi nga ako nagkamali na si Ella nga ang tumatawag saakin ay ang maingay kong bestfriend.

“Ssshh.. ang ingay mo talaga kahit kelan, pinagtitingnan na tayo eh :P”

“T-teka may sasabihin ako!”

“Mamaya nalang nandyan na si Sir!” Hindi na kami nakapagusap ng matagal dahil pumasok na kami ng classroom dahil nakita naming an gaming class adviser sa hallway.

“Goodmorning Class”

“Goodmorning Sir”

“You may now take your sit, I want you to know that you have a new classmate” Woah! New classmate pero 4th quarter na may transferee pa. Well anyways that would be exciting to meet a new friend. ^__^

“Mr. Gaviola, come in and introduce yourself”

“Oh! Gosh!!!!!” hindi pa man siya nakakapag salita ay napasigaw ako ng malakas dahilan para pagtinginan ako ng lahat.

“Oh, Sorry!” (-///-“) sa sobrang hiya ko tinakpan ko ang muka ko gamit ang mga kamay ko dahil alam ko na sobrang namumula na talaga ako sa sobrang pag kapahiya.

“What’s the problem Ms. Monforte?!” naku! Mukang galit si Sir sa way ng pagtatanong niya anong gagawin ko, ano bang pwedeng palusot. Isip.. isip.. Naku! (-.-“)

“Ah Sir kasalanan ko po, naapakan ko kasi yung kamay niya habang pinupulot niya yung ballpen niya. Sorry Sir” humarap si Renzo saakin at inabot ang isang ballpen.

“Here.” Nag nod nalang ako sakanya. Hindi nalang kami pinansin ni Sir at kinausap na ulit yung transferee.

“Okay, please introduce yourself Mr. Gaviola” nung nawala na samin ng tuluyan ang attention ng lahat bumulong ako kay Renzo.

“Uy, Thank you ah” tapos nag smile lang siya saakin. ^__^ hindi naman kasi totoo ang sinabi niya and he just wanted to save me from embarrassment.

“Hello, I’m Paul Gaviola. Please help me to adjust since I’m new here and I hope we all became friends” ^__^

“Just find an empty seat there and sit” tinuro ni Sir ang upuan sa back seat “Empty Seat?” kinausap ko ang sarili ko, panic mode nanaman ako kasi naalala ko bigla na yung upuan sa aking left side ko nalang walang nakaupo. Tss, Oh great makatabi kami (>.<)

SA SCHOOL HALLWAY

 “hay…”

“babe, nakailang bugtong hininga kana ba?” nakangiting tanong sakin ni Renzo. Nginitian ko nalang din siya dahil ayaw ko magstart ng conversation.

“babe, look? Para sayo oh? Your favorite. ^__^ “  inabutan ako ni Renzo ng Ice Cream.

“Thank you, Renzo” he never fail to make me smile :) nag tataka siguro kayo kung bakit BABE ang tawag niya saakin no? oh well.. his my boyfriend. Naging kami before Christmas vacation. Hindi naman talaga dapat naging kami eh.. pano nga ba nag simula ito..

*FLASHBACK*

“Danica, please naman.. do this favor for me..” *puppy eyes*

“Huh? Bat ako? Ayaw ko nga.” (-.-")