အမွတ္မထင္ ဆုံေတြ႕မႈတစ္ခုကေန ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြေပါက္ဖြားလာတာေပါ့.......
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ရင္ခုန္တတ္စအရြယ္ သစ္ရြက္ေလးလႈပ္တာေတာင္မွ ရယ္ေမာေနခ်င္တာ အဲဒီအရြယ္မွာစိတ္ထိခိုက္အရမ္းလြယ္တာေပါ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ ကၽြန္မဆီကို ကၽြန္မ မသိတ့ဲဖုန္းနံပါတ္ ၁ခု၀င္လာတာေပါ့ ဖုန္းထဲကလူကိုအသက္ငယ္လား ၾကီးလားမွန္းေတာင္ မသိပဲ ေအာ္ေငါက္ေျပာမိခ့ဲတယ္။
ဒါေပမ့ဲသူက ကၽြန္မထက္အသက္ၾကီးေတာ့ ကေလးဆိုး၁ေယာက္န႔ဲေျပာရသလိုပဲဆိုျပီး ကၽြန္မကို စိတ္မဆိုးခ့ဲဘူး။ေနာက္ေတာ့ ၁ပတ္၁ခါေလာက္ ကၽြန္မဆီ ဖုန္းဆက္ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုန႔ဲခင္သြားၾကတာ ရက္ လ အေတာ္ၾကာေတာ့ အဆက္သြယ္ျပတ္သြားခ့ဲတယ္။
သူဘက္က ဖုန္းဆက္တာလုံး၀မရိွခ့ဲဘူး။ ကၽြန္မလည္းတကၠသိုလ္ တက္ေနေတာ့ ေက်ာင္းကိစၥန႔ဲမအားဘူးေပါ့။ ေနာက္၄လေလာက္ အၾကာမွာ first term စာေမးပြဲေတြေျဖျပီး ေမြးရပ္ဆီသို႔ျပန္ခ့ဲတယ္။ နယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႕ဆီကဖုန္းျပန္ဆက္သြယ္လာတယ္။ သူဘက္ကေတာ့ ကၽြန္မအေၾကာင္းကို နည္းနည္းပါးပါးေတာ့သိေနျပီေပါ့။ ကၽြန္မကေတာ့ သူအေၾကာင္းကိုဘာမွ်မသိ။
ဒီလိုခင္ေနရင္း ၁ေယာက္အေၾကာင္း၁ေယာက္နည္းနည္းသိလာျပီ။ သူ႕ဆီကသိလိုက္ရတ့ဲ၁ခုဟာ သူကတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ဒီ၁ခုပဲေသခ်ာသိလိုက္ရယ္။ကၽြန္မအေၾကာင္းကိုေတာ့ သူေတာ္ေတာ္သိခ့ဲရတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္ သူရဲ႕အေၾကာင္းကိုဘာလို႔မေျပာတာလဲလို႔။ သူကအထက္အညာေဒသမွာေနတယ္သာေျပာတာ စကားက အရမ္းအေျပာေကာင္း ေျပာတတ္ ဆိုတတ္ လူ၁ေယာက္ရဲ႕အမွားကိုလိုက္ေထာက္နိုင္တ့ဲအရည္အခ်င္းေတာ့ရိွတယ္။ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့ရန္ကုန္ကိုျပန္လာရခ်ိန္မွာ သူနဲ႔အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားျပန္ေရာ။ သူဆီကေတာ့စာ၁ေစာင္လာပါတယ္ မဟာတန္းအတြက္ စာတန္းျပဳစုစရာရွိလို႔ မႏၲေလးကိုသြားရမယ္တ့ဲ။ ကၽြန္မကေတာ့ "ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေနာ္" လို႔ေျပာရုံအျပင္က်န္တာဘာမွမေျပာျဖစ္ခ့ဲ။ လအနည္းငယ္ၾကာေတာ့ သူ႔ဆီကဖုန္းဆက္လာတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့သူလို႕ ထင္ခ့ဲေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ သူမဟုတ္ဘူး။ သူရဲ႕ဖုန္းန႔ဲတျခား၁ေယာက္က ကၽြန္မဆီဖုန္းဆက္တာပါ။ သူပုံစံက့ဲသို႔ပဲ အဲဒီလူက ကၽြန္မကိုစကားလာေျပာတယ္။
အဲဒီလူရဲ႕အေျပာက အစကတည္းက လိမ္လည္မႈေတြန႔ဲစေျပာခ့ဲတာ။ သူ႕ကိုအရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းေအာင္ေျပာတယ္။ သူက မိဘ ၊ ညီေလး ေတြကိုလုပ္ေကၽြးေနရတာတ့ဲ။ ဒါေပမယ့္သူရဲ႕ အေျပာအဆိုကယုံခ်င္စရာ ၁ခုမွမရိွ။ ေနာက္ပိုင္း သူ႕ရဲ႕လိမ္ညာမႈေပၚသြားေတာ့ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ဖုန္းမဆက္ရဲေတာ့။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မန႔ဲခင္မင္ေနေသာ သူျပန္လာေတာ့...........
