sen beni ne yanına aldın ne de bana kaçacak yer bıraktın. öylesine sardın ki etrafımı, duman gibi... her yerimdesin ama elimi uzattığımda yakalayamıyorum seni. parmak uçlarımdan kayıp gidiyorsun, dokunamıyorum sana. buna rağmen her nefes aldığımda akıyorsun içime, ciğerlerime işliyorsun. hem nefes oluyorsun bana hem de boğuyorsun. gözlerimi yakıyor bu duman. bak, ağlıyorum. ağlıyorum işte. hepsi bu yakıcı duman yüzünden.
-ellerimi ısınana kadar tut