✮

bir an olsun bir şeye körü körüne inanmak bir şeye ait olmak bir fikrin tahakkümünde yıllar geçirmek bu dünyada olmamak çekti canım ama bilirim ki özgürlük taşıması zor bir yüktür bir rüyaya dalmana izin vermeyecek kadar büyük..

bıkmışlıkla sıkışmışlığın arasında bir yerlerde yaşamaya çalışıyoruz nereden bakarsan bak denizden çıkarılıp toprağa atılmış çırpınan balıksın nereden bakarsan bak ipi kopmuş uçurtma nereden bakarsan bak yönünü bulamayan bir kuşsun...

Kırgınlıklar var içimde bayım. Siz bilemezsiniz bunu. Kabuslardan uyandım. Ellerim üşüyordu. Tozpembe düşlerimi simsiyaha boyadılar. Ben, toparlayamadım ondan sonra... Bilir misiniz, ben en çok papatyayı severim. Onu da söküp alıyorlar. Bu insanlar, çok acımasız bayım. Narin kalpleri titrek eller koruyamaz, ben koruyamadım. Sahi, benim kalbimde bir kış gecesi saklı bayım. O soğuğa rağmen, karlı yollardan dans ederek geçiyorum. Dedim ya, üşüyorum... İnsanlar birbirlerini, ben ise kendimi sarıyorum. Mesela, dün gece bir ağlama krizinden sonra, kendime sarılıp saçlarımı okşadım. Bu, iyi bir şey olmalı. Benim en güzel papatyam sizsiniz bayım. Güzel yapraklarınızı korumak için siper ettim kendimi acımasız yağmurlara. Bir hayli yorgunum artık... Bir camkırığı var şimdi elimde. Bir süredir bakışıyoruz. Bu sefer kendi ellerimin değil, onun tenimi okşamasını İstiyorum. Ben, sanırım sandığımdan da yorgunum.. İntihar eden insanlara hep yakınlık beslemişimdir. Onlar bedenlerini öldürdüler, ben ise ruhumu. Defalarca yemin etmeme rağmen, hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Gözyaşlarımı kendim siliyorum. Güçlü kızlar gibi, değil mi bayım?

Kirpiklerim tuzlu suya aşikâr bu gece. Fazla söze medet umup dilin kemiğini kıramam hissizliğime, ağır gelir üzerime. Ellerim tatlı bi' telaş içerisinde. Benim misralarım ne hece ölçüsüne dayanıyor ne de kalbin ritmine ayak uydurabiliyor. Yüreğimde ki ateş harlandıkça külleri çehremin etrafına seriliyor.

Gidermişsin herkes gibi.

O çiçekli yollar, güneşli akşamlar, dans eden ağaçlar hep yalandı. Manzaramın güzelliğinden bahsederken perdem hep kapalıydı. Ben hiç iyileşemedim. Yürüdüğüm yollar aynıydı ama ben gözlerimi kapatınca başka yere giderim sandım. Görmezsem eğer acıları geçer sandım. Küçük bir kız çocuğu olup hayatımla oynadım. Bak, bunlar hiç yaşanmamış tamam mı? babam her gece saçlarımı okşuyormuş. Ben şimdi çok güçlü olacağım. Dünyayı elimle kaldırdım bak. Akşam olmasın, oyunlar bitmesin, eve gitmeyeyim istedim. Oyun bitti, ben güçsüzdüm ve babam saçlarımı hiç okşamadı.

Ayağa kalkmam lazım, farkındayım. Özüme dönmem ve kendime gelmem lazım. Ama kafamdaki "ya bir şeyler güzel gitse ne olacak, biz çiçek dolu bahçelere değil demir parmaklıklı balkonlara sıkıştırılmış çocuklarız." narasını silemiyorum, zaten kafamın da bir silahla dağılmasını istiyorum.

Beklentisiz yaşamanın verdiği bir boşluktayım. İyi miyim değil miyim bilmiyorum. Sürekli düşünüyorum ama umursamıyorum. bir el uzansın tutunayım da istemiyorum. Kimsenin yakacak bir can bulamayacakmışcasına yakmak istiyorum canımı. Başkalarında değil kendimde yenilmek istiyorum.

Sürekli yalan söylüyorum aynada gördüğüm şeye ki bunun ben olmadığımdan eminim. Beni nasıl hatırlarsın bilmiyorum, ben beni unutalı oldu epey. Seni nasıl hatırlarım biliyor musun? Hem de nasıl.

İçimde şehir kadar bir boşluk var şimdi. Senin olmadığın bir şehir. Düştükçe düşüyoruz. Düştükçe uzaklaşıyoruz kendimizden.

Artık bulacak yıldız kalmadı ve çok geridesin'

Papatyalar farklıdır bayım. Seviyor sevmiyor diye kopartılacak kadar cesaretli ama kopartıldıktan sonra bütün ihtişamını ve güzelliğini kaybedecek kadar narindirler. Ve birde papatya seven kadınlar vardır. Onlar sizi sevecek kadar cesaretlidir bayım fakat kırıldıklarında paramparça olup toparlanamayacak kadar narin. Bir kadının sevdiği müziği ve çiçeği iyi bilmelisiniz. Sevdiği müzikle duygularını, sevdiği çiçekle kendini yansıtır bir kadın.. Hele bir de o kadın papatya seviyorsa oturun ve düşünün bayım. O kadını nasıl daha güzel sevebilirim diye düşünün. Aşkı için narinliğini ve kırılganlığını bir yana bırakıp bir şeyler kanıtlamaya çalışırcasına, seviyor sevmiyor diye kopartılıp atılan bir çiçek. Daha ne kadar zor ve ihtişamlı olabilir ki bir sevgi? Daha ne kadar huzur verir sevilene? Eğer böyle bir kadın tarafından seviliyorsanız değerini bilin. Çünkü kalmadı o kadınlardan artık. Çiçeğin fiyatına değil anlamına, müziğin popülerliğine değil melodisine ve sözlerine bakan bir kadın varsa hayatınızda o kadını incitmek yerine sahiplenin. Benden size bir tavsiye bayım, sadece bir papatya bile mutlu edebilir kadınları. Siz sadece nasıl ve hangi müzikle armağan edeceğinizi düşünün.

Sen bana çok yazık ettin.

Şu sıralar göğüs kafesimi sıkıştıran tanımsız hissin benliğimi öldürmesinden korkuyorum.