Bu sefer ki tekrardan aynı şeyleri yaşamak oluyor, galiba. ama aynı hislerin daha da ağırını hissetmek de neyin nesi oluyor onu anlatamam. Belki de beklemek istediğimden ya da daha kendimi görecek kadar cesaretli olmadığımdan bana yapılan şeylere karşı dirayetim yok..şunu biliyorum ki kimseyi üzmeye yeltenmedim ne kadar kin beslesem de içimde tutmak iyi geldi sanki. Ciddiye almasam da bazı şeylere kırılma ın eşiğinden dönüp tekrar nefes almaya çalışmak zor mu bilemem. Sadece düşüncesizliğimle kalıyorum. Öylesine bekliyorum heyecan bile artık eskisi kadar heyecanlı değil. Eski resimler bile bir şey ifade etmiyor. O kadar bitiyorum.. sahiden..