Fatma Ormanlı

-Kim bu çaylak?
-1989'da doğan, yalnız geçen çocukluğundan kaçışı hayal dünyasında bulan küçük bir kız çocuğu.
-Neden yazarlık?
-Çünkü yaşıtlarımın hayali arkadaşları varken benim hayali kahramanlarım vardı. Gece yatağıma uzandığımda koyun saymak yerine kahramanlarımı konuştururdum. Onlar tanışır, aşık olur, ayrılır, mutlu olurken ben de onların cisim bulduğu rüyalara doğru yol alırdım.
-Ne zamandan beri?
-Hatırladığım kadarıyla hızlı bir şekilde yazmayı başarabildiğimden beri. Hani şu "mini mini birler" den bir-iki tık sonra.
-Ciddi ciddi?
-İlkokul ve lise karalamaları evresinden sonra mı? Üniversitenin ikinci yılında. Yıl 2008. Evet. Uzun zaman boyunca kafamın içinde dönüp durarak beni hiç yalnız bırakmayan sahneleri birleştirmeye başladığım tarih bu. Bu arada yazarım diye Edebiyat okuduğum sanılmasın. Tamamıyla alakasız gibi görünüyor ama Matematik ve İktisat olmak üzere iki lisans diplomam var.
-Çok ilginç. Peki ilk karakterler?
-Asuman ve Mahir. Onlar benim bir parçam.
-Diğerleri?
-Lal ve Mert. Efe ve Kıvılcım. Lal ile Efe, Asuman ve Mahir'in çocukları olarak beş kitaplık ilk serimin kahramanları. Serinin birinci, ikinci ve beşinci kitapları Asuman ve Mahir'in hikayesi. Onlar ilk göz ağrılarım ve kendi adıma söyleyebilirim ki hiç bitmesinler istemiştim.
-İkinci seri?
-Hanım ve Haşim (KOR). Azra ve Eşref. Leyla ve Rüzgar.
-Başka?
-Fırındalar. Ve pişmelerine biraz zaman var.
-Hayalin?
-Pek çok yazarınkiyle aynı: Kendi yazdığım kitapların kokusunu içime çekebilmek ve okuyucularımla da bu zevki paylaşabilmek. Ve bir de...daha güzel yazmak, daha çok yazmak, yazmak, daima yazmak...
-Son olarak?
-Okuyun. Ne olursa!