~KAMELYA~
By ensiyahhepsiyah
187
55
Yağmur öylesine yağıyordu ki, dökülmeye yüz tutmuş yaprakların başlarına sertçe çarpıyor, yere düşmelerini sağlıyordu. Kızgınca yağan yağmurun altında sendeleyerek yürüyordu. Altında siyah dar bir pantolon, üzerinde ise sıfır kollu bir tişört, giydiği bir de siyah poları vardı. Poların sol omzu düşmüş ve fermuarı ise soğuk havaya rağmen açıktı. Saçları omuzlarına dökülüyordu. Yağmurdan sırılsıklam olmuş, başını ağrtıyordu. Aldırmadı...
Arkasından gelen sesi işitince duraksadı.
"Hey?!"
Arkasına döndüğünde, yağmurdan ıslanmış düz saçlı, orta boylu ve kendisine nazaran çok şık giyinmiş birini gördü. Kendisine seslendiğine emindi zira sokak bomboştu. Seslenen kişi ona doğru yaklaştı;
"iyi görünmüyorsun" Gülümseyip arkasını döndü ve yürümeye devam etti.
"Hey! Dursana!"
Arkasında bıraktığı kişinin yanına hızla ilerleyip "Sende kimsin" diye sordu.
"Masum bir insana yardımcı olmak isteyen diğer bir insanım" Duyduğu sözler karşısında cılız bir kahkaha patlatıp sordu,
"Masum olduğumu nereden biliyorsun?"
"Çünkü seni tanıyorum" Aldığı cevap karşısında şaşırdı. Şiddetle yağan yağmurun altında yeşil gözleriyle karşısındakini süzdü. Gözleri buluşunca, kahverenginin en narin tonuyla karşılaştı.
"Gözyaşlarına şahit oldum" dudaklarından dökülen kelimeleri görmek istemezcesine çekti yeşil gözlerini kahve gözlerinden. Şaşkınca etrafa bakıp geriledi ve zarzor konuştu,
"Ah, Kamelya. Beni tanımanı istemezdim..."
noluyobee
Jan 24, 2016