UMARSIZ (BAKICI)
By Halenurkyldr
263
21
İnsanlar... bu kelime yoruyordu genç kızı.. Kim bilir belki yaşadıklarından değil yaşayamadıklarından yoruluyordu...
19 yaşındaki genç kız ailesinden ve insanlardan kaçmak için okumuş, çok istediği mimarlık bölümünü hiç bilmediği bir şehirde okumaya hazırlanıyordu.
Daha ilk haftadan yorulan genç kız kampüsten dalgın bir şekilde çıkarken yanlışlıkla çarptığı 4-5 yaşlarındaki erkek çocuğuna baktı. Birden içine yerleşen incitme korkusuyla hızla dizlerinin üzerine eğilip, dünyalar tatlısı çocukla aynı hizaya geldi. Çocuk, büzülmüş dudaklarıyla, dolmuş gözleriyle kıza bakınca.. genç kız içinden bildiği tüm küfürleri saydı kendine.
"Ö-özür dilerim. iyimisin?" dedi telaşla. Kücük çocuk, belki de düşünceleriyle, hatta UMARSIZLIĞIYLA kendisinden daha çocuksu olan genç kıza hızla kafasını sallayıp "iyiyim abla aylama" dedi. Halbuki Ecem ağladığının farkında bile değildi. Genç kız, çocuğa sarılıp konusunu çekti içine. Bayılırdı çocuk kokusuna. Masum kokarlardı çocuklar. İstemeye istemeye ayrılan genç kız tam annesinin nerde olduğunu soracakken "EGE !!!" diye kükreyen bir adamın kendilerine doğru geldiğini gördü. Aynı hızla çocuk, genç kızın arkasına saklanıp sıkı sıkı sarıldı genç kıza.
Ve genç kız korudu çocuğu...
Zorundaymışcasına...
Kim bilebilirdi ki arkasına aldığı ufaklığa zorla bakıcılık yapacağını ve hatta...
No comments listed yet.